Quick Facts
Biography
Tadeusz Danilewicz (Danielewicz) herbu Ostoja (zm. po 1788) – dziedzic dóbr Gudziany, Lewszany, Piełaniszki, Skierzabola, landwójt trocki, komisarz prowiantowy trocki, rotmistrz województwa trockiego.
Życiorys
Tadeusz Danilewicz przyszedł na świat w rodzinie szlacheckiej wywodzącej się z Wielkiego Księstwa Litewskiego, należącej do rodu heraldycznego Ostojów (Mościców). O jego rodzinie pisał Kasper Niesiecki w Herbarzu polskim.
Tadeusz Danilewicz był dziedzicem dóbr Gudziany. Majątek Lewszany (Lewsiany) kupił w roku 1775. Dziesięć lat później wszedł w posiadanie dóbr Piełaniszki. Był też właścicielem wsi Skierzabola w parafii nowotrockiej. Sprawował ważne funkcje i urzędy. Był landwójtem trockim oraz komisarzem prowiantowym (furażowym) trockim. W lutym 1772 roku sejmik gospodarski województwa trockiego postanowił wynagrodzić Danilewicza za pięcioletnie sprawowanie funkcji komisarza furażowego. Otrzymał po pół złotego z każdego dymu dóbr ziemskich i hibernowych. Tadeusz Danilewicz pełnił także funkcję rotmistrza województwa trockiego. Uczestniczył w sejmiku deputackim w Kownie, w lutym 1779 roku..
Małżonką Tadeusza Danilewicza była Petronela z Sopoćków, z którą miał córkę Helenę, małżonkę Andrzeja Wirpszy i trzech synów: Szymona, rotmistrza trockiego, Wincentego i Józefa. W roku 1777 odstąpił wspomnianym synom dobra Gudziany i Lewszany.
Zobacz też
- Herb Ostoja
- Ród Ostojów (Mościców)
- Danilewiczowie herbu Ostoja
Przypisy
Bibliografia
- K. Niesiecki, Herbarz polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. III, s. 301.
- A. Boniecki, Herbarz polski, Warszawa 1889-1913, t. IV, s. 80-84.
- S. Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, Warszawa 1904-1931, t. III, s. 64.
- Я.С. Глінскі, Гербоўнік беларускай шляхты, t. V (Д), Мінск 2018, c. 162-163.
- Metryka Litewska. Rejestry podymnego Wielkiego Księstwa Litewskiego. Województwo wileńskie 1690 r., A. Rachuba (oprac.), Warszawa 1989, s. 166, 250.
- A. B. Zakrzewski, Sejmiki Wielkiego Księstwa Litewskiego XVI-XVIII w., Warszawa 2000, s. 183, 200, 211.
- M. Jusupović, Akta sejmiku kowieńskiego z lat 1733–1795, Instytut Historii PAN, Warszawa 2019, s. 281, 284, 295.
