Tadeusz Bolduan

Tadeusz Bolduan (ur. 5 kwietnia 1930 w Kościerzynie, zm. 10 czerwca 2005 w Gdyni) – polski dziennikarz, publicysta i działacz kaszubski.

Syn Teodora, przedwojennego burmistrza Wejherowa, zamordowanego w 1939 roku przez hitlerowców. Po II wojnie światowej wraz z bratem Rajmundem wychowywał się w domu dziecka.

Współtwórca i aktywista Zrzeszenia Kaszubskiego, później Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego. W latach 50. był obrońcą Słowińców na łamach prasy, co wymagało odwagi cywilnej.

W latach 1957-1961 był redaktorem naczelnym dwutygodnika "Kaszёbё". Na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych był redaktorem naczelnym miesięcznika Pomerania, wydawanego przez ZK-P; Kanclerzem Kapituły Medalu św. Wojciecha i Medalu Księcia Mściwoja II, ustanowionych w 1996 r. przez Radę Miasta Gdańska i przyznawanych za szczególne zasługi dla tego miasta; przyznano mu tytuł Zasłużonego Ziemi Wejherowskiej; w 2002 r. zasiadał w Komitecie Honorowym Roku Bolduanowskiego ustanowionego przez Zarząd Miasta Wejherowa z okazji 100. rocznicy urodzin jego ojca Teodora. Laureat Nagrody Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury (za 1990).

Był człowiekiem wielkiej kultury osobistej, pracowitym i aktywnym do ostatnich dni życia. Szanowany w środowisku kaszubsko-pomorskim, choć niektóre jego poglądy nie spotkały się z ogólną akceptacją i przez niektórych traktowane są obecnie jako historyczny anachronizm (uważał np., że język kaszubski jest dialektem języka polskiego).

Zmarł w Szpitalu Miejskim w Gdyni, na skutek obrażeń odniesionych podczas potrącenia przez samochód na ulicy Sopotu. W 2006 został pośmiertnie odznaczony Medalem św. Wojciecha. Pochowany na Cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku (rejon III, taras II, rząd 2, grób 6).

Ogłosił ponad dwadzieścia książek poświęconych tematyce kaszubskiej, m.in.:

• Gryf - godło Pomorza,
• Trybun Kaszubów. Opowieść o Antonim Abrahamie,
• Nie dali się złamać,
• Nowy bedeker kaszubski, Gdańsk: Polnord. WydawnictwoOskar, 2002, ​ISBN 83-86181-84-2​.

• Biogram w Gedanopedii