Tadeusz Bigo

Tadeusz Antoni Bigo (ur. 30 marca 1894 w Mielcu, zm. 1 września 1975 we Wrocławiu) – polski prawnik, profesor Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, a po II wojnie światowej Uniwersytetu Wrocławskiego.

Był synem majstra murarskiego Franciszka (zm. 1905) i Katarzyny Pazdrowskiej. Maturę zdał w 1913 w C.K. Gimnazjum w rodzinnym mieście. Ukończył studia na Wydział Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego uzupełniając edukację na Uniwersytecie w Wiedniu. W Krakowie na UJ 5 kwietnia 1919uzyskał doktorat praw. Początkowo pracował w polskiej administracji samorządowej i państwowej. W 1920 został referentem w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych. W 1922 rozpoczął pracę na Wydziale Prawa i Umiejętności Politycznych Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie gdzie był asystentem przy Katedrze Prawa Administracyjnego prof. Zbigniewa Pazdro. Tam uzyskał 15 czerwca 1928 habilitację z zakresu prawa administracyjnego Od 1935 profesor tytularny W 1936 zorganizował przy Wydziale Prawa Kurs Prawa Lotniczego UJK, którym kierował do wojny. Z dniem 1 września 1939 objął katedrę uniwersytecką jako profesor nadzwyczajny.

Pełnił mandat radnego Rady Miasta Lwowa, był wybierany w wyborach samorządowych 1934 (z listy nr 1 prorządowej), 1939, 1939 z Listy Chrześcijańsko-Narodowej jako kandydat Obozu Zjednoczenia Narodowego. W radzie był członkiem Polskiego Koła Radzieckiego. Po zaprzysiężeniu na urząd prezydenta Lwowa dr. Stanisława Ostrowskiego, został wybrany delegatem rady do komitetu nagrody historycznej im. Szajnochy.

W 1937 został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi za zasługi na polu pracy naukowej i społecznej.

3 stycznia 1940 został zwolniony wraz z innymi naukowcami z Uniwersytetu Jana Kazimierza. Po usunięciu z Uniwersytetupodjął się obowiązków rachmistrza we lwowskim Zarządzie Parków Miejskich. Pomiędzy 1942 a 1944 pracował w Biurze Kontroli Miejskiej w Warszawie. Brał udział w tajnym nauczaniu uniwersyteckim na Wydziale Prawa UJK kierowanym przez prof. Kazimierza Przybyłowskiego. Po upadku powstania warszawskiego trafił w 1944 do Krakowa. W 1945 był najpoważniejszym kandydatem do objęcia katedry prawa administracyjnego w Krakowie. Dnia 23 sierpnia 1946 Bolesław Bierut jako Prezydent Krajowej Rady Narodowej wydał dekret mianujący Tadeusza Bigę profesorem zwyczajnym na I katedrze prawa administracyjnego Uniwersytetu Wrocławskiego. W latach 1947-1949 oraz 1951-1954 trzykrotnie był dziekanem Wydziału Prawa, Administracji i Ekonomii. Kierował również Zakładem Administracji Publicznej pracował na Uniwersytecie aż do przejścia na emeryturę 30 września 1964. Pochowany został 4 września 1975 na wrocławskim Cmentarzu Sępolno

Specjalista w dziedzinie prawa administracyjnego, a zwłaszcza zagadnień związanych z teorią samorządu terytorialnego. Twórca klasycznej definicji samorządu terytorialnego.

• Związki publiczno-prawne w świetle ustawodawstwa polskiego (1928),
• Z ustrojowych zagadnień samorządu (1933).

• Przemysław Żukowski "Tadeusz Antoni Bigo (1894-1975) : droga na katedrę uniwersytecką we Wrocławiu" [w:] Folia Iuridica Universitatis Wratislaviensis tom 4 nr 1 wyd. 2015 s. 9-49
• Adam Redzik, Wydział Prawa Uniwersytetu Lwowskiego w latach 1939-1946, Lublin 2006.
• Adam Redzik, Kurs Prawa Lotniczego przy Wydziale Prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie (1936 – 1939), „Rocznik Lwowski” 2006.