Szymon Konopacki

Szymon Ewaryst Konopacki (ur. 16 października 1790 w Wołodkówce na Ukrainie, zm. 13 maja 1884) – polski poeta i pamiętnikarz, podkomorzy, prezes Izby Cywilnej Gminy Wołyńskiej.

Autor ballad i popularnych wierszy lirycznych zebranych w tomie „Poezje”. Poezje drukowane były w czasopismach od roku 1815, oddzielne wydanie zbiorowe ukazało się w 1841 roku. Napisał też wierszowaną powieść „Święty Stanisław” (1842), „Chronologia dziejów Królestwa Polskiego”. Dużą wartość mają jego „Pamiętniki” (1899, 2 tomy) i „Moja druga młodość” (pamiętniki z lat 1816–1826), wyd. 1900, 2 tomy.

Mieszkał w dzierżawionym od Kazimierza Budzyńskiego majątku Ozarówka, w Ławrynowcach k. Zasławia oraz w Czeczelówce na Podolu. Ojciec trzech synów i czterech córek.

Został pochowany w Zasławiu.

• Ilustrowana Encyklopedia Trzaski, Everta i Michalskiego
• Wielka Ilustrowana Encyklopedia Gutenberga (1928-1934)
• Ewa Konopacka, Kronika rodu Konopackich, Drukarnia Wyd. "Bernardinum" w Pelplinie, 1994. ​ISBN 83-86491-04-3​.
• Nagrobek Szymona Konopackiego na cmentarzu w Zasławiu