Svetozar Samurović

Svetozar Samurović (Bijeljina, 6. oktobar 1928 — Beograd, jun 2001) je bio srpski slikar i član grupe „Mediala“. Suprug Ljiljane Pavlović-Samurović, profesor španskog jezika i književnosti na Filološkom fakultetu u Beogradu.

Rođen je 1928. godine u Bijeljini, a detinjstvo i mladost proveo je u Prnjavoru i Šapcu. Gimnaziju je završio 1949. godine u Beogradu, gde je zatim i diplomirao na Pravnom fakultetu 1955. godine. Od 1956. godine, kada je prvi put smostalno izlagao, radio je kao pravnik. Prvo u zavodu za zaštitu spomenika kulture, do 1969. godine, a potom u Sekretarijatu, odnosno Ministarstvu za Kulturu do odlaska u penziju 1988. godine. Kasnije, tokom ratnih devedesetih godina, posle izložbi u Valjevu i Bijeljini, povukao se iz javnog života.

Samostalno je izlagao retko. U Beogradu 1956. godine, zatim 1962. godine, sa Brankom Protićem i Radomirom Damnjanovićem Damnjanom, 1965. i 1974. godine. Pored toga izlagao je u Dubrovniku 1962. godine, ali sa još sedmoricom slikara, potom u Kragujevcu 1980. i naposletku u Valjevu i Bijeljini 1991. godine.

Na zajedničkim likovnim smotrama izlagao je češće, ali ne preterano često. Osim na godišnjim izložbama članova ULUS-a, Oktobarskom salonu i trijenalima, redovno je učestvovao još kao član Mediale 1959, 1960. i 1961, potom na retrospektivi priređenoj 1969. godine, kao i na predstavljanju u Beču 1970. i Ženevi 1982. gdine. Od 1985. izlagao je i kao član Srpskog umetničkog društva "Lada".

Samurovićeva tiha i otmena umetnost uvek iznova izaziva izvestan nostalgičan uzdah i potrebu da se meditira o prošlim davnim danima, o vizantijskom zlatu, svetlosnim kapijama, stubovima svetlosti, anđelima i zvezdama padalicama, o tamnoj gami vremena bez tehnološke evolucije. Bio je čovek i slikar dostojan poštovanja i našeg večnog sećanja. Ispod debelog sloja laka, i tamnih i glatkih površina njegovih slika, kao dragulji manastirskih riznica, svetlucaju davno zaboravljeni vekovi srpske istorije. Ovakvo naglašeno insistiranje na poetskom i retrospektivnom, izdvajalo je Samurovića od onih protagonista Mediale koji su svoje slikarstvo zasnivali na psihologiji razaranja, ironiji i cinizmu obezbeđujući mu značajno mesto u srpskom modernom slikarstvu.

Mirne, blage prirode, Svetozar Samurović je slikar posebnog lirskog temperamenta. Njegove slike odišu harmonijom, spokojstvom i mirom koji nas ispunjava zadovoljstvom, a smireni tonovi njegove palete, koja je bogata i skladna, uvode nas u poseban svet ispunjenosti i dostižnosti davno prošlih ali i budućih vremena koja su pred nama. Bio je možda najdiskretniji član Mediale, ali koji je u svojim slikama s lakoćom i neosetno ispunjavao sve zahteve koje je Mediala proklamovala u svojim javnim nastupima i na izložbama. Spoj njegove imaginacije, metafizičke osećajnosti i svedenosti njegove figuracije na prefinjene forme koloristički obogaćene ostvario ga je kao izuzetnog umetnika koji je svojim ličnim stilom umnogome doprineo afirmaciji Mediale kao umetničke grupe.

Svetozar Samurović je najnežniji, a najtajnovitiji Medialista. On skriva svoj intimni svet romantičara. Na prvi pogled ga prikazuje, zainteresuje nas temom u daljini utopljenom u neutralnu neku, islikanu na njegov način, pozadinu. Ipak, gotovo nikad nismo sigurni šta nam je pokazao. Svoju tajnu on brižljivo čuva, dozvoljava da njegov svet samo za trenutak zablista pred nama, a onda se gubi i ostavlja nas zbunjene i radoznale da u slici tražimo njegove odgovore, njegov lični svet koji nam preporučuje. Svetozar Samurović po sopstvenom izboru udaljen od javnosti i slave, nenametljiv i poseban, oduvek je bio nezaobilazna vrednost kod vrsnih poznavalaca našeg savremenog slikarstva.

• Jerotić, Vladeta (1998.). Svetozar Samurović. Valjevac. 
• Trenutak sadašnji Mediala u Vojvodini. Novi Sad - Subotica - Zrenjanin. 2007. 
• Protić, B.Miodrag (1970.). "Svetozar Samurović". Srpsko slikarstvo HH veka, Tom 2. - Biblioteka Sinteze. Beograd: Nolit. str. 533 strana. 

• Svetozar Samurović 1928-2001, dokumentarni film o slikaru Svetozaru Samuroviću, rađen 2004. prema scenariju i tekstu akademika Ljubomira Simovića u produkciji RTS-a. Režija: Marko Karadžić

• Udruženje likovnih stvaralaca Šapca: http://www.ulss.org.rs/lat/portfolio3.php?id=126
• Nacionalna revija: Moć epohalnih ideja