Stiepan Wierszkowicz

Stiepan Wierszkowicz, w Polsce używał imienia Stefan (ros. Степан Антонович Вершкович; ur. 16 lipca/29 lipca 1900 we wsi Sielce, rejon mołodecznieński, zm. w latach 70. w Ługowej) – radziecki oficer, dowódca 2 Sudeckiej Brygady Pancernej.

W maju 1919 został powołany do Armii Czerwonej. Brał udział w walkach z wojskami gen. Denikina. W latach 1936-38 był odkomenderowany do Mongolii, następnie pełnił służbę w Kałudze, Zabajkalskim i Moskiewskim Okręgu Wojskowym.

Po napaści Niemiec na Związek Radziecki brał udział w walkach obronnych, został za nie odznaczony Orderem Czerwonego Sztandaru. Dowodził radzieckim 34 pułkiem pancernym, 19 pułkiem pancernym i 9 gwardyjską brygadą pancerną.

W listopadzie 1944, w stopniu pułkownika, został wyznaczony na stanowisko dowódcy 2 brygady pancernej w składzie 1 Korpusu Pancernego Wojska Polskiego. Brygada uczestniczyła w walkach na kierunku Budziszyn i Drezno, zdobyła miasto Niska, wyszła nad Szprewę. Za dowodzenie w tych walkach został odznaczony Orderem Kutuzowa II stopnia, Orderem Krzyża Grunwaldu III klasy i Orderem Odrodzenia Polski III klasy.

W sierpniu 1945 został szefem sztabu zarządu Dowódcy Wojsk Pancernych i Zmechanizowanych Wojska Polskiego. Od grudnia tegoż roku pozostawał w dyspozycji Zarządu Kadr Dowódcy Wojsk Pancernych i Zmechanizowanych Wojsk Lądowych. W maju 1946 wyznaczony na stanowisko starszego oficera 5 Wydziału Zarządu Operacyjnego Głównego Sztabu Wojsk Lądowych.

W czerwcu 1953 został zwolniony do rezerwy.