Stelios Chiliadakis

Ο Στέλιος Ε. Χιλιαδάκης (Αθήνα, 1890 - 1955) ήταν Έλληνας φυσιολάτρης, λογοτέχνης και δημοσιογράφος. Υπήρξε από τους πρωτεργάτες της ίδρυσης και ανάπτυξης του πεζοπορικού τουρισμού στην Ελλάδα.

Ο Στέλιος Ε. Χιλιαδάκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1890 από οικογένεια με καταγωγή τη Χίο.

Τα πρώτα του λογοτεχνικά βήματα τα κάνει στον μουσικό και φιλολογικό σύλλογο η "Τέχνη", τον οποίο συνιδρύει μαζί με άλλους, πρόδρομη οργάνωση του μετέπειτα ΘεάτρουΤέχνης.

Τον Σεπτέμβριο του 1913, όταν μαζί με τους Λίνο Καρζή, Κλέωνα Παράσχο και Κώστα Τουρνάκη εξέδωσαν το μηνιαίο λογοτεχνικό περιοδικό Ποιητική Έκδοση, στο οποίο δημοσίευσε και δικά του ποιήματα με το ψευδώνυμο Άμμων Φέρης. Τον Ιούνιο του 1915 συμμετείχε σε διαλέξεις που γίνονταν στην περιοχή της Ακρόπολης από πνευματικούς ανθρώπους της εποχής, θαμώνες του φιλολογικού καφενείου Νέος Κόσμος.

Τον Μάρτιο του 1921 συμμετείχε στην ομάδα των Ελλήνων διανοουμένων οι οποίοι ίδρυσαν τον Οδοιπορικό Σύνδεσμο. Ο Σύνδεσμος μετασχηματίστηκε το 1937 στην Ελληνική Περιηγητική Λέσχη, με διευρυμένες αρμοδιότητες και δράσεις.

Ο Χιλιαδάκης αρθρογραφούσε στο περιοδικό Τουρισμός, που εξέδιδε η Ελληνική Περιηγητική Λέσχη καθώς και στο στο Κυπριακό περιοδικό «Μηνιαίον Δελτίον του Εκδρομικού».

Το 1923 εκτελούσε χρέη γενικού γραμματέα στον Οδοιπορικό Σύνδεσμο.

Το 1927 προσλαμάνεται ως στέλεχος στον νεοϊδρυθέν Αυτόνομο Οργανισμό Τουρισμού στον οποίο έγινε διευθυντής το 1928.

Το 1931 ως τμηματάρχης του Οργανισμού Τουρισμού ήταν μέλος του Κομιτάτου της Αποκριάς, που προσπαθούσε να αναβιώσει την παλιά Αθηναϊκή Αποκριά διοργανώνοντας γιορτές και καρναβαλικές εκδηλώσεις. Ο ίδιος έγραφε του στίχους του Τραγουδιού της Αποκριάς.

Το 1932 συμμετείχε στην ίδρυση της Αθηναϊκής Ένωσης των Φίλων της Περιηγήσεως.

Στο διάστημα 1939-1940 διετέλεσε Διευθυντής της Τουριστικής Οργανώσεως του Υφυπουργείου Τύπου και Τουρισμού.

Το 1944 υπήρξε εκπρόσωπος του Υπουργίου Παιδείας στον Ραδιοφωνικό Σταθμό Αθηνών μιλώντας για την πνευματική κίνηση της χώρας.

Μεταπολεμικά υπήρξε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΟΤ.

Το 1953 συμμετείχε καθοριστικά στη δημιουργία της Γιορτής του Κρασιού στο Δαφνί Χαϊδαρίου.

Πέθανε στην Αθήνα, στις 14 Αυγούστου 1955.

Στις 22 Νοεμβρίου 1957 έγινε στη μνήμη του φιλολογικό μνημόσυνο στη Στέγη Γραμμάτων και Καλών Τεχνών, διοργανωμένο από τον Σύνδεσμο Ελλήνων Λογοτεχνών με τη σύμπραξη της Περιηγητικής Λέσχης.

Ο Στέλιος Ε. Χιλιαδάκης δημοσίευσε, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα:

• Ποιήματα, με το ψευδώνυμο Άμμων Φέρης, στα τεύχη της Ποιητικής Έκδοσης, Αθήνα, 1913-1914
• Λίνος Καρζής και τα προπλάσματά του, Αθήνα, 1917
• Κόϊντος ο Σμυρναίος (Μετάφραση), Νέα Εστία, τεύχος 15, Ιαν.-Ιούν. 1934, σελ. 208
• Για την ιστορία! Πώς ιδρύθη ο Σύνδεσμος, Ημερολόγιον Οδοιπορικού Συνδέσμου, έτος Α΄, Αθήνα, 1925
• Η Ζωή μιας Τριετίας (1921-1923), 1924, σελ. 46
• Η φυσιολατρεία στο έργο του Παλαμά, Αθήνα, Οδοιπορικός Σύνδεσμος, 1926, σ. 31
• Φυσιολατρία και Σολωμός, Αθήνα, Στοχαστής, 1928
• Παραδόσεις του ελληνικού λαού για την κάτω γη και το χάρο (δημοτικά μεσαιωνικά μνημεία : συμβολή στη μελέτη τους), Αθήνα, 1929
• Οδηγός Αττικής, Αθήνα, Ε.Ο.Τ., 1931
• Fuhrer Durch Attika, 1932
• Αριστοτέλης Βαλαωρίτης, εκδόσεις «Ο Μάγερ», 1932
• Το Α΄ έτος του Υφυπουργείου Τύπου και Τουρισμού 1936-1937, εκδόσεις 4 Αυγούστου, 1937
• Βυζαντινό Τρίπτυχο, εκδόσεις Πυρσός, 1938
• Πώς θα δημιουργήσουμε τουρισμό, εκδόσεις Διαλησμά, Αθήνα, 1939
• Ηλιοδώρου Αιθιοπικά : αρχαίον κείμενον (Μετάφραση), Αθήνα, Εκδόσεις Ζαχαρόπουλος, 1939
• Τουρισμός, Οικονομική Επετηρίδα της Ελλάδος, τεύχος β΄, Αθήνα, 1940.
• Ο Όλυμπος κατά τις Μυθολογικές Παραδόσεις, Αθήνα, Περιηγητική Λέσχη, 1940
• Ταξίδια στην Ήπειρο, Αθήνα, Ηπειρωτική Εταιρεία, 1940
• Πότε γεννήθηκε ο Παλαμάς, Νέα Εστία, Τόμος 33, Ιανουάριος-Ιούνιος 1943, Αθήνα, (σελ. 822)
• Η πομπή της Εργασίας, Νεοελληνικά Αναγνώσματα, ΟΕΣΒ, Αθήνα, 1947
• Η ομηρική φιλοξενία και ο τουρισμός στην Αρχαίαν Ελλάδα, Σιδέρης, Αθήνα, 1948
• Τα νησιά των Κυκλάδων. 1. Κύθνος, Αθήνα, Μαθιουδάκης, 1949
• Ποίημα "Τάφος", Περιοδικό Νέα Εστία, Αθήνα, 1957