Stefania Szuchowa

Stefania Szuchowa (ur. 1890 w Warszawie, zm. 1972 tamże) – polska pisarka, autorka słuchowisk dla dzieci i młodzieży.

Studiowała filologię na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie oraz nauki przyrodnicze na kursach. W okresie okupacji niemieckiej (1939-1945) działała w tajnym nauczaniu. Po wojnie współpracowała z redakcją dziecięcą Polskiego Radia. Debiutowała baśnią Tajemnice motyli (1920). Potem ukazały się:

• Opowiadania i wiersze (1923) – książka pomocnicza dla nauczyciela
• Szepty myszek (1924)
• Gospodarstwo Madzi i Jacka (1929)
• Staszek kupuje nowe buty (1948)
• Dzieci zwierząt (1950) – antologia
• Zimowe szczęście (1951)
• O Elżbietce i o jej braciszku (1955)
• Sieć i koszyczek (1956)
• Baśń o Krakusie i wawelskim smoku (1957)
• Mateuszek na zaczarowanej wyspie (1958)
• Za milą trzecią (1959)
• Księżycowe piosenki (1960)
• Przygoda z małpką (1960)
• Marcin i jego miasto (1963)
• Dziwię się światu (1966)

Szuchowa współpracowała z wieloma czasopismami dla dzieci i młodzieży, m.in. z Płomyczkiem, Iskierkami, Świerszczykiem-Iskierkami, Płomykiem, londyńską Dziatwą, Misiem. Interesowała się głównie problematyką przyrodniczą. Wspólnie z Hanna Zdzitowiecką wydała Wiosenne zagadki (1954) i Od wiosny do wiosny (1955). Uprawiała również krytykę literacką. W 1959 otrzymała Nagrodę Prezesa Rady Ministrów za twórczość dla dzieci.

• Jolanta Kowalczykówna, Szuchowa Stefania, [w:] Słownik literatury dziecięcej i młodzieżowej pod red. Barbary Tylickiej i Grzegorza Leszczyńskiego, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 2002, ​ISBN 83-04-04606-7​, s. 381