Stefan Szwarc

Stefan Szwarc (ur. 23 lipca 1893 w Benderach, zm. 31 marca 1964 w Warszawie) – polski przedwojenny aktor filmowy i reżyser.

Jako aktor zadebiutował w 1926 w filmie O czym się nie myśli w roli Czernika. Przez kolejnych trzynaście lat zagrał łącznie w trzynastu polskich produkcjach filmowych, wcielając się głównie w postaci drugoplanowe i epizodyczne. W 1932 we współpracy z reżyserem i scenarzystą Brunonem Bredschneiderem wyreżyserował film Rycerze mroku. W 1939 kierował produkcją filmu Geniusz sceny, poświęconego twórczości aktora i reżysera Ludwika Solskiego. Tuż przed wybuchem II wojny światowej został zmobilizowany do wojska, zaś po kampanii wrześniowej internowany w Rumunii. Po zwolnieniu z obozu powrócił do przebywającej w Warszawie rodziny i przebywał w stolicy w momencie wybuchu powstania warszawskiego.

Stefan Szwarc zmarł 31 marca 1964 i został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 108-1-21). Jego żona Janina z Kamińskich była żołnierzem Armii Krajowej o pseudonimie „Jaga”, działającym w zgrupowaniu „Żubr” w obwodzie „Żywiciel”. Szwarcowie mieli dwóch synów. Starszy syn Stefana Szwarca Marek również walczył w I Kompanii Batalionu „Żubr” w zgrupowaniu AK „Żywiciel”, za co został odznaczony między innymi Krzyżem Walecznych i Warszawskim Krzyżem Powstańczym.

• Stefan Szwarc w bazie IMDb (ang.)
• Stefan Szwarc w bazie Filmweb
• Stefan Szwarc w baziefilmpolski.pl