Stefan Przybyszewski

Stefan Przybyszewski pseud. Józef, Władek (ur. 29 października 1903 w Krzywym Błocie koło Włocławka lub we Włocławku, zm. 21 kwietnia 1943 w Łodzi) – działacz komunistyczny.

Syn Mikołaja i Katarzyny z Adamskich. Ukończył szkołę powszechną i pracował we Włocławskich Zakładach Przemysłowych. Na krótko wstąpił do PPS, a po wystąpieniu z niej wstąpił do Związku Młodzieży Komunistycznej (ZMK, od 1930 KZMP) i do KPP. Sekretarz fabrycznej komórki KPP, organizator komórek partyjnych we włocławskich zakładach pracy, później członek Komitetu Dzielnicowego (KD) KPP we Włocławku i egzekutywy Komitetu Okręgowego (KO) KPP Kutno-Włocławek. Jednocześnie działał w legalnej PPS-Lewicy, delegat na jej II Zjazd w Łodzi w 1931. 1931–1932 na polecenie władz KPP uczył się w szkole Kominternu w Moskwie. W 1933 współorganizował wielki strajk powszechny włókniarzy w Łodzi, gdzie był sekretarzem KO KPP. Działał w MOPR. Wielokrotnie aresztowany i więziony za działalność komunistyczną. 1941–1942 działacz organizacji „Front Walki za Naszą i Waszą Wolność”, następnie organizował PPR w Łodzi. Sekretarz okręgowy PPR Włocławek-Kutno, a od marca 1943 sekretarz obwodowy PPR w Łodzi. w kwietniu 1943 aresztowany i zamordowany przez Gestapo podczas śledztwa. Pośmiertnie awansowany na majora i odznaczony Krzyżem Grunwaldu. Jego imieniem nazwano dawną ulicę Napiórkowskiego w Łodzi i Technikum Ceramiczne w Fordonie (obecnie Bydgoszcz).

• Polski Słownik Biograficzny t. XXIX, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk-Łódź 1986.
• Edward Gronczewski, Walczyli o Polskę Ludową, Warszawa 1982.