Stefan Piechocki

Stefan Piechocki (ur. 2 sierpnia 1883 w Czekanowie, zm. 19 sierpnia 1968 w Kościanie) – polski adwokat, polityk, minister sprawiedliwości, poseł na Sejm I kadencji w II RP.

Ukończył gimnazjum w Trzemesznie, a następnie studiował na uniwersytetach w Berlinie i Getyndze. Uzyskał tytuł naukowy doktora nauk prawnych. Zamieszkał w Wągrowcu i tam pracował jako adwokat. W latach 1919–1933 prowadził w Poznaniu kancelarię adwokacką, a następnie notarialną. W Poznaniu był radnym miejskim.

W latach 1919–1922 pracował w Ministerstwie b. dzielnicy pruskiej. Na początku lat 20. był dyrektorem departamentu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych. Od 20 listopada 1925 do 14 maja 1926 był ministrem sprawiedliwości w rządach Aleksandra Skrzyńskiego i Wincentego Witosa.

W latach 1922–1927 był posłem na Sejm II RP. Był członkiem klubu Chrześcijańsko-Narodowego Stronnictwa Pracy. Był członkiem Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania.

W 1949 został oskarżony o przestępstwo finansowe i skazany na więzienie; po rewizji sprawa została umorzona.

Został pochowany na Cmentarzu Górczyńskim w Poznaniu.

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2 maja 1922)

• Życiorysy nowych ministrów. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 270 z 22 listopada 1925. 
• Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej z 1994