Stefan May
Quick Facts
Biography
Stefan May (ur. 30 sierpnia 1890 w Kościanie, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – kapitan piechoty Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys
Urodził się w rodzinie Wojciecha i Jadwigi z Wechtów. Absolwent gimnazjum w Poznaniu. Po roku nauki w Akademii Laborantów w Brunszwiku pracował w aptece w Szczecinie. W 1914 roku wcielony do armii niemieckiej. Zwolniony z wojska w 1918 włączył się w przygotowania do powstania w Wielkopolsce. Walczył w powstaniu stopniu sierżanta jako dowódca odcinka leszczyńskiego. Jako podporucznik w 1920 przeniesiony do 60 pułku piechoty, walczył na froncie kijowskim i białoruskim w wojnie 1920 r. Ciężko ranny 5 czerwca 1920 roku nad Berezyną. Po wyleczeniu i awansie na porucznika (1921) służył w 60 pp jako dowódca kompanii. 31 marca 1924 roku został awansowany na kapitana ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1923 roku i 90. lokatą w korpusie oficerów piechoty. W 1925 roku, ze względu na zły stan zdrowia, został przeniesiony do rezerwy.
W okresie międzywojennym dzierżawił majątek ziemski. Po śmierci żony, przeniósł się do Poznania. Miał syna Olgierda i córkę Halinę.
W czasie kampanii wrześniowej 1939 roku dostał się do sowieckiej niewoli. Przebywał w obozie w Kozielsku. Wiosną 1940 roku został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Katyniu i tam pogrzebany. Od 28 lipca 2000 roku spoczywa na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu.
5 października 2007 roku Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie do stopnia majora. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 roku, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 3670
- Krzyż Niepodległości – 22 kwietnia 1938 roku „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”, zamiast uprzednio (8 listopada 1937 roku) nadanego Medalu Niepodległości
- Krzyż Walecznych – trzykrotnie
- Srebrny Krzyż Zasługi
Zobacz
- Jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
- Obozy NKWD dla jeńców polskich
Przypisy
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Banaszek Kazimierz; Roman Wanda Krystyna; Sawicki Zdzisław: Kawalerowie Orderu Virtuti Militari w mogiłach katyńskich. Kapituła Orderu Wojennego Virtuti Militari, 2000. ISBN 83-87893-79-X.
- Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
- Bogusław Makary Smoleń: Zarys historii wojennej 60-go pułku piechoty wielkopolskiej. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1930, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.