Quick Facts
CancerBiography
Stefan Jakub Kaczmarczyk (ur. 1 lipca 1892 w Chodenicach, zm. ?) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego.
Życiorys
Urodził się w Chodenicach, w ówczesnym powiecie bocheńskim Królestwa Galicji i Lodomerii. W czasie I wojny światowej walczył w szeregach Pułku Piechoty Nr 13. Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1916 w korpusie oficerów rezerwy piechoty.
1 czerwca 1921 pełnił służbę w Dowództwie 4 Armii, a jego oddziałem macierzystym był 51 Pułk Piechoty Strzelców Kresowych. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 778. lokatą w korpusie oficerów piechoty. Później został przeniesiony do 54 Pułku Piechoty Strzelców Kresowych w Tarnopolu. W latach 1923–1924 był przydzielony z 54 pp do Oddziału III, a następnie Oddziału Wyszkolenia Sztabu Dowództwa Okręgu Korpusu Nr VIII w Toruniu. Później został ponownie przeniesiony do 51 pp w Brzeżanach. 27 stycznia 1930 został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1930 i 8. lokatą w korpusie oficerów piechoty. W marcu tego roku został przeniesiony do 45 Pułku Piechoty Strzelców Kresowych w Równem na stanowisko kwatermistrza. W marcu 1932 został przesunięty na stanowisko dowódcy batalionu. Na stopień podpułkownika został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1937 i 47. lokatą w korpusie oficerów piechoty. Później został przeniesiony do 63 Pułku Piechoty w Toruniu na stanowisko I zastępcy dowódcy pułku.
1 września 1939, w związku z chorobą ppłk. Władysława Winiarskiego, objął dowództwo 63 pp. W czasie kampanii wrześniowej dostał się do niemieckiej niewoli. Początkowo przebywał w Oflagu XVIII A, a 31 maja 1940 został przeniesiony do Oflagu II C Woldenberg.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Niepodległości (17 września 1932)
- Krzyż Walecznych (dwukrotnie)
- Złoty Krzyż Zasługi (11 listopada 1938)
- Srebrny Krzyż Zasługi (10 listopada 1928)
- Krzyż Wojenny (Francja)
- Medal Pamiątkowy Wielkiej Wojny (Francja)
- Srebrny Medal Waleczności 2 klasy (Austro-Węgry)
- Medal Zwycięstwa („Médaille Interalliée”)
Przypisy
Bibliografia
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918. (niem.).
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 5 czerwiec 1935. Warszawa: Dep. Piech. MSWojsk., 1935.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935–1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2003. ISBN 83-7188-691-8.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2020-10-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-11)].
