Stefan Hahn

Stefan Ludwik Hahn (ur. 20 lutego 1921 w Poznaniu) – polski uczony, profesor nauk technicznych. Specjalizuje się w metrologii elektromagnetycznej, radioelektronice i radiokomunikacji. Członek korespondent krajowy Polskiej Akademii Nauk od 1986 roku, członek rzeczywisty tej instytucji od 2002 roku. Pracownik Instytutu Radioelektroniki i Technik Multimedialnych Politechniki Warszawskiej, członek Warszawskiego Towarzystwa Naukowego oraz Komitetu Elektroniki i Telekomunikacji Wydziału Nauk Technicznych PAN. Absolwent Wydziału Elektrycznego PW (rocznik 1949). W 1958 uzyskał tytuł doktora, cztery lata później habilitował się. Stopień profesora nauk technicznych nadano mu w 1965 roku. Opracował zestaw wysokostabilnych wzorców kwarcowych, które zostały wykorzystane w Radiostacji Centralnej w Raszynie i w Konstantynowie.

Powstaniec warszawski, żołnierz Służby Łączności w Wydziale Łączności Okręgu Warszawskiego AKo pseudonimach "Stefański" oraz "Stefan".

Jest synem Konrada Hahna, wyższego radcy w poznańskim starostwie krajowym (zm. 1935), oraz Anieli ze Smodlibowskich (zm. 1981). Do 1939 roku mieszkał z rodziną w Poznaniu. 1 września (w dniu wybuchu wojny) znalazł się w Warszawie, chcąc zdawać na Wydział Elektryczny miejscowej Politechniki. Egzamin jednak nie odbył się. Na początku października wrócił do Poznania, by niedługo później (wskutek przesiedlenia) na krótko zamieszkać w Częstochowie. Po przeprowadzce do Warszawy pracował w fabryce aparatów elektrycznych Szpotańskiego, oraz studiował w Państwowej Wyższej Szkole Budowy Maszyn i Elektrotechniki im. Hipolita Wawelberga i Stanisława Rotwanda. Ukończył ją, uzyskując tym samym tytuł technika. Po zlikwidowaniu szkoły przez Niemców zatrudniono go w dziale produkującym radiostacjew zakładach Philipsa. W 1942 roku wstąpił do Armii Krajowej, będąc szefem magazynu rezonatorów kwarcowych Wydziału Łączności Okręgu Warszawskiego AK. Magazyn ten zorganizował w swoim mieszkaniu przy ulicy Mokotowskiej 41/22.

Ma w swoim dorobku następujące prace, oraz publikacje:

• Podstawy radiokomunikacji

• Rozkłady klasy Cohena sygnałów wielowymiarowych i ich zastosowania

• Wielowymiarowa analiza dyskryminacyjna w zastosowaniu do badania, w dziedzinie czasu, niestabilności elektrycznej serca

• Odporne i silnie zgodne metody i algorytmy identyfikacji sygnałów

Uhonorowano go następującymi nagrodami i wyróżnieniami:

• Zespołową Nagrodą Państwową pierwszego stopnia (1966),
• Zespołową Nagrodą Państwową drugiego stopnia (1972),
• Nagrodą Naukową Prezesa Rady Ministrów (1998),
• Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski,
• Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1978).

Prace naukowe profesora na stronie Instytutu Radioelektroniki i Technik Multimedialnych Politechniki Warszawskiej