Stanisław Gilewicz
Quick Facts
Biography
Stanisław Romuald Gilewicz herbu Kotwicz (ur. 23 listopada 1869 w Cieszanowie, zm. 29 marca 1943) – pułkownik tytularny Wojska Polskiego, lekarz dentysta z tytułem doktora.
Życiorys
Urodził się 13 listopada 1869. Ukończył studia medyczne uzyskując tytuł naukowy doktora i dyplom lekarza w 1897. Był oficerem lekarzem c. i k. armii. Pełnił funkcję lekarza pułkowego w Sanoku (1911). Był członkiem oddziału Towarzystwa Lekarzy Galicyjskich w Sanoku.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. W okresie II Rzeczypospolitej był tytularnym pułkownikiem przeniesionym w stan spoczynku (w 1923, 1924 przypisany do Leska, w 1928 do Sanoka). W 1934 jako tytularny pułkownik lekarz korpusu oficerów sanitarnych w stanie spoczynku był w kadrze zapasowej oficerów adminisitracji i sanitarnych 10 Szpitala Okręgowego i był wówczas przydzielony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Sanok.
Na przełomie lat 20./30. był lekarzem dentystą w Sanoku. Był członkiem Lwowskiej Izby Lekarskiej.
Stanisław Gilewicz zmarł w 1943 podczas II wojny światowej.
Jego żoną była Stanisława, z domu Soswińska (zm. 1941). Oboje zostali pochowani w części „Matejki Stary” Cmentarza Centralnego w Sanoku.
Syn Stanisława i Stanisławy Gilewiczów, Adam, poślubił Wandę, córkę Mariana Kawskiego. Ich wnuczka Jolanta Gilewicz (1935-) została żoną Władysława Woltera (1930-, fizyk), syna prof. Władysława Woltera.
Przypisy
Bibliografia
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1934.