Stanisław Gać

Stanisław Gać, ps. Kuba (ur. 13 czerwca 1916 w Jeziorku, zm. 13 lutego 2016 w Warszawie) – polski działacz społeczny i państwowy oraz ruchu ludowego, uczestnik kampanii wrześniowej, pułkownik dyplomowany Wojska Polskiego.

Działalność polityczną rozpoczął od wstąpienia do Związek Młodzieży Wiejskiej RP „Wici”. W czasie pełnienia służby wojskowej po ukończeniu szkoły podoficerskiej awansował na stopień kaprala. Po wybuchu wojny, w której w czasie kampanii wrześniowej w 1939 był ranny, awansował na plutonowego. W 1940 został członkiem Związku Walki Zbrojnej, a po wstąpieniu w 1942 do Polskiej Partii Robotniczej przeciągnął część członków ze swojego regionu do Gwardii Ludowej. W lipcu 1944 będąc już szefem sztabu okręgu Armii Ludowej został aresztowany przez Niemców był torturowany na Szucha, zerwano paznokcie z obu rąk, mimo strasznych obrażeń nie zdradził, został skazany na śmierć. Przez pomyłkę trafił jednak do obozu koncentracyjnego, gdzie był więziony do zakończenia wojny. Po wojnie z ramienia PPR został wybrany posłem na Sejm Ustawodawczy (1947–1952) w okręgu Przasnysz.

• Order Krzyża Grunwaldu klasy III (25 grudnia 1943 - jedno z pierwszych nadań)
• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (6 września 1946)
• Złoty Krzyż Zasługi (11 maja 1946)
• Krzyż Partyzancki
• Medal Za udział w wojnie obronnej 1939
• Medal za Warszawę
• Medal Zwycięstwa i Wolności 1945
• Odznaka za Rany i Kontuzje (trzykrotnie)

i inne

• Kazimierz Sobczak: Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: MON, 1975.
• Praca zbiorowa: Czas wielkiej próby. Wspomnienia bojowników o Ojczyznę Ludową 1939-1945. Warszawa: Książka i Wiedza, 1969.
• Jan Zendlewicz. Zdarzenia ludzi Kompiny i okolic. „Łowiczanin”, s. Nr 2 (13)/ 2, 2006. ISSN 1730-9581.