Stanisław Szkraba

Syn Wojciecha i Bronisławy. Ukończywszy szkołę zawodową i uzyskawszy uprawnienia czeladnicze, w 1947 został tokarzem w Warsztatach Głównych PKP w Nowym Sączu. W latach 1945–1947 należał do Związku Młodzieży Wiejskiej RP Wici, a od 1947 do Związku Walki Młodych, z którym w wyniku zjednoczenia ruchu młodzieżowego w 1948 przystąpił do Związku Młodzieży Polskiej. W latach 1949–1952 odbywał służbę wojskową. W 1951 wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W listopadzie 1952 został instruktorem propagandy w Komitecie Powiatowym partii w Gorlicach. W 1953 skierowano go do Międzywojewódzkiej Szkoły Partyjnej w Krakowie, którą ukończył w 1954. W tym samym roku objął funkcję sekretarza KP PZPR w Krośnie. W latach 1957–1959 uczęszczał do Technikum Mechanicznego w Rzeszowie. W marcu 1959 został sekretarzem Komitetu Miejskiego PZPR w Stalowej Woli, a w sierpniu 1961 objął funkcję I sekretarza Komitetu Zakładowego partii w Hucie Stalowa Wola. Od 1961 do 1966 studiował zaocznie w Wyższej Szkole Nauk Społecznych przy KC PZPR. Od 1963 zasiadał w plenum Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Rzeszowie, a od 1965 w egzekutywie KW. Od stycznia 1969 pełnił funkcję sekretarza, a od stycznia 1971 do listopada 1972 I sekretarza KW. Był także delegatem na IV, V i VI zjazd PZPR. Na V zjeździe (1968) objął funkcję zastępcy członka, a na VI zjeździe (1971) członka Komitetu Centralnego. W 1972 uzyskał mandat posła na Sejm PRL w okręgu Jarosław. Zasiadał w Komisji Budownictwa i Gospodarki Komunalnej oraz w Komisji Pracy i Spraw Socjalnych.

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Srebrny Krzyż Zasługi

• Profil na stronie Biblioteki Sejmowej