Siergiej Wariencow

Siergiej Wariencow rus.: Сергей Сергеевич Варенцов (ur. 10 sierpnia 1901 w Dmitrowie, zm. 1 marca 1971 w Moskwie) – radziecki wojskowy, główny marszałek artylerii.

W Armii Czerwonej służył od 1919 roku. W 1921 ukończył kurs ciężkiej artylerii, a w 1926 – jako ekstern – szkołę artyleryjską. W 1930 ukończył kurs dokształcający dla dowódców, a w 1951 – wyższy kurs akademicki w Wojskowej Akademii Sztabu Generalnego.

Na początku II wojny światowej jako pułkownik był szefem artylerii 6 Korpusu Strzeleckiego 6 Armii Frontu Południowo-Zachodniego, od listopada 1941 – 40 Armii Frontu Południowo-Zachodniego, od września 1942 – 60 Armii Frontu Woroneskiego, od października 1942 do końca wojny – dowódcą artylerii Frontu Woroneskiego (od października 1943 – I Frontu Ukraińskiego). Awansowany na stopień generała majora artylerii w listopadzie 1941. Od lutego 1943 był generałem porucznikiem artylerii, a w październiku tego roku generałem pułkownikiem artylerii. Wariencow podczas bitwy kurskiej był pomysłodawcą przygotowania artyleryjskiego polegającego na poddaniu ostrzałowi artyleryjskiemu o niebywałej sile oddziałów niemieckich kilka minut przed rozpoczęciem ich natarcia. W 1945 za operację berlińską otrzymał tytuł Bohatera Związku Radzieckiego. Od 1951 szef Głównego Zarządu Artylerii, a następnie dowódca wojsk rakietowych i artylerii Wojsk Lądowych.

Mianowany na stopień głównego marszałka artylerii 6 maja 1961.

Po wykryciu działalności szpiegowskiej Olega Pieńkowskiego, który w latach 1944 – 1945 był adiutantem Wariencowa, został oskarżony o brak czujności, został w dniu 13 marca 1963 pozbawiony stopnia głównego marszałka artylerii, zdegradowany do stopnia generała majora i pozbawiony wszelkich tytułów i orderów, w tym wojennych. Został odwołany ze stanowisk partyjnych i państwowych, przeniesiony do rezerwy.

Bogusław Wołoszański w swoim programie z cyklu "Sensacje XX wieku" – "Najwyższa stawka", cz. IV (1997 r.) podaje informację, że Siergiej Wariencow popełnił samobójstwo strzelając sobie z pistoletu w głowę na moskiewskiej ulicy.

Pochowany w Moskwie, na Cmentarzu Nowodziewiczym.

• gen. mjr artylerii 09 listopada 1941;
• gen. por. artylerii 04 lutego 1943;
• gen. płk artylerii 20 października 1943;
• marszałek artylerii 11 marca 1955;
• główny marszałek artylerii 06 maja 1961.

• Order Lenina, czterokrotnie (6 listopada 1941, 21 lutego 1945 – pozbawiony orderu 12 marca 1963, 29 maja 1945, 14 września 1961);
• Order Czerwonego Sztandaru, trzykrotnie (27 sierpnia 1943, 3 listopada 1944, 20 czerwca 1949);
• Order Suworowa I stopnia (10 stycznia 1944);
• Order Kutuzowa I stopnia, dwukrotnie (8 lutego 1943, 25 sierpnia 1944);
• Order Czerwonej Gwiazdy (14 lutego 1943);
• Order Lwa Białego (Czechosłowacja);
• Czechosłowacki Wojskowy Order Lwa Białego „Za zwycięstwo”;
• Krzyż Wojenny Czechosłowacki 1939;
• Order Virtuti Militari;
• Order Krzyża Grunwaldu.

• Wiktor Suworow: Matka Diabła; kulisy rządów Chruszczowa. Poznań: Dom Wydawniczy REBIS, 2013, s. 86. ISBN 978-83-7510-867-5.
• artykuł z gazety "Труд": "Дело маршала Варенцова"
• biografia na stronie "Герои страны"