Siergiej Taboricki

Siergiej Władimirowicz Taboricki, ros. Сергей Владимирович Таборицкий (ur. 2 sierpnia 1895 r. w Sankt Petersburgu, zm. ?) – rosyjski wojskowy, emigracyjny działacz polityczny i publicysta, zastępca kierownika i jednocześnie szef oddziału młodzieżowego Vertauenstelle für Russische Fluchtlinge, tłumacz w tzw. oddziale rosyjskim 9 Armii podczas II wojny światowej

Brał udział w I wojnie światowej. Podczas wojny domowej w Rosji służył jako oficer w Kaukaskim Pułku Konnym armii Hetmanatu. Po upadku hetmana Pawło Skoropadskiego pod koniec grudnia 1918 r., na pocz. 1919 r. wyjechał z Ukrainy do Niemiec. Zamieszkał na krótko w Berlinie, a następnie w Monachium. Redagował pierwsze trzy numery organu prasowego Wyższej Rady Monarchistycznej "Луч света". Jednocześnie pracował w innym piśmie monarchistycznym "Призыв". Był członkiem emigracyjnych rosyjskich organizacji monarchistycznych. W 1922 r. wraz z Piotrem N. Szczabelskim-Borkiem zastrzelił działacza b. Partii Konstytucyjno-Demokratycznej Władimira D. Nabokowa, choć pierwotnym celem był inny polityk kadecki Paweł N. Miliukow. Po aresztowaniu i procesie został skazany na karę 14 lat więzienia. W 1927 r. wypuszczono go na wolność. W latach 30. był członkiem NSDAP. Publikował liczne artykuły o charakterze monarchistycznym, antymasońskim i antykomunistycznym pod pseudonimem "Старый Киребей". Współpracował z Gestapo. Od 1936 r. pełnił funkcję zastępcy kierownika i jednocześnie szefa oddziału młodzieżowego Vertauenstelle für Russische Fluchtlinge w Berlinie. W 1938 r. został zastępcą przewodniczącego Rosyjskiego Związku Narodowego Uczestników Wojny gen. Antona W. Turkula. W 1939 r. utworzył Narodową Organizację Rosyjskiej Młodzieży. Po ataku wojsk niemieckich na ZSRR 22 czerwca 1941 r., faktycznie kierując pracami Vertauenstelle für Russische Fluchtlinge, organizował wyjazdy ochotników spośród Białych Rosjan na front wschodni. Wkrótce sam wstąpił do Wehrmachtu, po czym odkomenderowano go w charakterze tłumacza do tzw. Rosyjskiego oddziału niemieckiej 9 Armii. Pod koniec wojny, przebywając w Berlinie, pomagał uchodźcom sowieckim opuścić miasto przed przybyciem Armii Czerwonej. Dalsze jego losy są nieznane.

• Krótka biografia Siergieja W. Taborickiego (jęz. rosyjski)

• Siergiej Czujew, Проклятые солдаты. Предатели на стороне III рейха, 2004