Roman Kostorkiewicz

Roman Kostorkiewicz (ur. 15 lutego 1889 w Jarosławiu, zm. 11 listopada 1931 w Zaleszczykach) – oficer artylerii armii austriackiej, Armii Polskiej we Francji i Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Urodził się w rodzinie Wincentego i Józefy z Gorzeńskich. Absolwent Politechniki Lwowskiej. W latach 1912–1913 wziął udział w mobilizacji sił zbrojnych Monarchii Austro-Węgierskiej, wprowadzonej w związku z wojną na Bałkanach, a później walczył na frontach I wojny światowej. Na froncie włoskim dostał się do niewoli. Jego oddziałem macierzystym był Pułk Armat Polowych Nr 29, a następnie Pułk Artylerii Polowej Nr 2. W czasie służby w c. i k. Armii awansował na kolejne stopnie w korpusie oficerów rezerwy artylerii: kadeta (1 stycznia 1913), podporucznika (1 marca 1915) i porucznika (1 listopada 1916).

W grudniu 1918 wstąpił do Armii Polskiej we Francji i razem z nią wrócił do kraju. W składzie 12 pułku artylerii polowej, w stopniu porucznika, walczył na froncie polsko-bolszewickim. W maju 1920, podczas walk o Lewków, ogniem dowodzonej przez siebie 5 baterii umożliwił odwrót oddziałów polskich. Za bohaterstwo w boju został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari.

W 1922, w stopniu majora został przeniesiony do rezerwy. W latach 1923-1924 posiadał przydział w rezerwie do 24 pułku artylerii polowej w Jarosławiu. Później został przeniesiony do korpusu oficerów rezerwy geografów i przydzielony do Wojskowego Instytutu Geograficznego.

Po zwolnieniu z wojska podjął pracę na stanowisku geometry w Jarosławiu, a w 1928 przeszedł na emeryturę. 17 sierpnia 1928 wojewoda tarnopolski nadał mu „uprawnienie na mierniczego przysięgłego z siedzibą biura w Borszczowie”. Jako emerytowany starszy geometra w VIII stopniu służbowym został z dniem 1 stycznia 1931 reaktywowany, mianowany referendarzem miernictwa w dotychczasowym stopniu służbowym i pełniącym obowiązki kierownika Urzędu Katastralnego w Zaleszczykach. Zmarł 11 listopada 1931 w Zaleszczykach.

Był żonaty, bezdzietny.

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (nr 868)
• Krzyż Zasługi Wojskowej 3 klasy z dekoracją wojenną i mieczami
• Signum Laudis Srebrny Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej
• Signum Laudis Brązowy Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej
• Krzyż Wojskowy Karola
• Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913

• Lista mierniczych przysięgłych w Polsce

• Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914. (niem.)
• Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1916. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1916. (niem.)
• Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1917. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1917. (niem.)
• Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918. (niem.)
• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-09-07].
• Alfabetyczny spis oficerów rezerwy. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922-05-01.
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.
• Stanisław Turek: Zarys historii wojennej 12-go Kresowego pułku artylerii polowej. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1928, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.