Roman Kordziński

Roman Kordziński (ur. 20 kwietnia 1941 w Toruniu, zm. 28 października 2016 w Gnieźnie) – polski reżyser teatralny i operowy, pedagog, dyrektor artystyczny teatrów.

Ukończył filologię polską i filozofię na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, a następnie reżyserię teatralną w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie im. Aleksandra Zelwerowicza (1968). W trakcie studiów był asystentem Wandy Laskowskiej w Teatrze Narodowym. Był dyrektorem artystycznym Teatru Polskiego w Poznaniu (1973-1981), Teatru im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu (1982-1985) oraz Słupskiego Teatru Dramatycznego (1989-1992). Był etatowym reżyserem Teatru im. Wilama Horzycy w Toruniu (1967-1968), Teatru Polskiego w Poznaniu (1969-1970) oraz Wrocławskiego Teatru Współczesnego im. Edmunda Wiercińskiego (1971-1972).

Reżyser wielu spektakli na podstawie dramatów Brechta, Ibsena, Szekspira, Wyspiańskiego, Słowackiego. Wykładał między innymi na Wydziale Artystycznym Wyższej Szkoły Umiejętności Społecznych oraz na Wydziale Wokalno-Aktorskim Akademii Muzycznej im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu, gdzie prowadził przedmiot zespoły operowe.

Ponadto współpracował z Teatrem Narodowym w Warszawie (1965-1966), Teatrem Rozmaitości w Warszawie (1966, 1979, 1981), Teatrem Dramatycznym im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku (1967), Bałtyckim Teatrem Dramatycznym im. Juliusza Słowackiego w Koszalinie (1968-1969, 1986), Teatrem Nowym w Poznaniu (1969-1970, 1993 – pierwsza w historii Srebrna Maska dla Mirosława Kropielnickiego za rolę w Słudze dwóch panów Carlo Goldoniego), Teatrem Wielkim im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu (1970-1971), Teatrem Zagłębia w Sosnowcu (1981), Teatrem Polskim w Bydgoszczy (1981), Teatrem im. Stefana Jaracza w Olsztynie (1985-1986, 1989), Teatrem im. Adama Mickiewicza w Częstochowie (1987), Teatrem im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie (1987-1989), Teatrem im. Juliusza Ostery w Lublinie (1988), Lubuskim Teatrem im. Leona Kruczkowskiego w Zielonej Górze (1988), Sceną na Piętrze (1995-1997, 2000) oraz Teatrem Wielkim w Łodzi (1997, 2006).

Reżyserował także zagranicą m.in. na deskach Pécsi Nemzeti Színház(węg.) (Teatru Narodowego w Pecs, Węgry) oraz Narodno Pozoriste Banja Luka(serb.) (Teatr Narodowy Republiki Serbskiej Bośnia i Hercegowina).

Zmarł 28 października 2016 w Gnieźnie. Został pochowany na Cmentarzu Miłostowo w Poznaniu.

• 1967 – Toruń – IX Festiwal Teatrów Polski Północnej – nagroda za reżyserię „Czajki” Antoniego Czechowa w Teatrze im.Aleksandra Węgierki w Białymstoku
• 1969 – Złota Chryzantema, nagroda publiczności w plebiscycie ZSP i „Expressu Poznańskiego” za przedstawienie „Rzecz listopadowa” Ernesta Brylla w Teatrze Polskim w Poznaniu
• 1969 – Kalisz – IX Kaliskie Spotkania Teatralne – II nagroda za inscenizację „Rzeczy listopadowej” Ernesta Brylla w Teatrze Polskim w Poznaniu
• 1970 – Poznań – Złota Chryzantema – nagroda w plebiscycie czytelników „Expressu Poznańskiego” za przedstawienie „Bar Wszystkich Świętych” Jerzego Broszkiewicza w Teatrze Polskim w Poznaniu
• 1971 – Kalisz – XI KST – wyróżnienie za inscenizację i reżyserię „Kordiana” Juliusza Słowackiego w Teatrze Polskim w Poznaniu
• 1975 – Złoty Krzyż Zasługi
• 1975 – Odznaka za zasługi dla woj. poznańskiego
• 1977 – Dyplom Honorowy Zarządu Głównego Związku Literatów Polskich – Klubu Dramatopisarzy za wybitne osiągnięcia w realizacji dramatu współczesnego w stulecie istnienia teatru
• 1980 – Złota Odznaka honorowa „Zasłużony Białostocczyźnie”

• Roman Kordziński w bazie e-teatr.pl