Roman Gineyko
Quick Facts
Biography
Roman Gineyko (ur. 11 kwietnia 1892 w Warszawie, zm. 15 czerwca 1955 tamże) – polski artysta-malarz.
Życiorys
Urodził się w Warszawie 11 kwietnia 1892 w zubożałej rodzinie szlacheckiej. Jego rodzicami byli Adam i Elżbieta z Chrząszczewskich.
Uprawiał malarstwo stalugowe – (olejne, temperowe), ilustratorstwo i karykaturę. Specjalizował się w pejzażu i portrecie. Zajmował się także rysunkiem (węgiel, pastel, kreda). Studiował początkowo w latach 1918-1922 w Warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych, a następnie w Accademie Colarosi w Paryżu (1923). W jego malarskim wykształceniu istotne były zagraniczne podróże artystyczne – w latach 1923-1925 do Francji, w 1930 i 1937 – do Włoch, Holandii i Belgii. W latach międzywojennych bywał często na Podhalu, zwłaszcza w Białce i Bukowinie Tatrzańskiej, gdzie organizował plenery malarskie. Ich pokłosiem były takie jego prace, jak: "Góralka", "Pejzaż z Bukowiny", "Narciarze", "Narciarze w chatce góralskiej". W tym okresie zajmował się również kolekcjonerstwempodhalańskiej sztuki ludowej
Był członkiem ZZPAP (Związku Zawodowego Polskich Artystów Plastyków), wchodząc w latach 1932-1935 w skład jego Zarządu. Jego zasługą było utworzenie w 1934 roku Biblioteki ZZPAP.
W latach powojennych (1947-1951) był zatrudniony w ówczesnym Ministerstwie Kultury i Sztuki na stanowisku radcy i starszego radcy Departamentu Twórczości Artystycznej (od 1 listopada 1948Naczelnika Wydziału Plastyki w tym Departamencie).
Umarł 15 czerwca 1955 w Warszawie pochowany na Cmentarzu Powązkowskim ("Stare Powązki") – kwatera: Ł, rząd 3, grób 17/18 ("Grób rodziny Chrząszczewskich i Gineyków") – zob. link zewn.:"Moje Cmentarze": https://mojecmentarze.blogspot.com/2013/11/roman-gineyko.html. Jego żoną była Stanisława z Godlewskich, ur. 1897, zm. 12 marca 1970, pochowana na Cmentarzu Powązkowskim ("Stare Powązki") – kwatera: jak wyżej.
Wybrane prace malarskie[6]
- "Dziewczyna z dzbankiem",
- "Chłopiec z jarzynami",
- "Pejzaż z Kazimierza",
- "Portret pani Szczyglińskiej",
- "Po pracy".
Wystawy indywidualne[7]
- 1929 – w Salonie Garlińskiego – Warszawa,
- 1932 – w Salonie "Niezależnych – Warszawa,
- 1938 – w IPS – Warszawa.
Wystawy zbiorowe[7]
- 1932 – Międzynarodowa Wystawa Karykatury, Wiedeń,
- 1933 – Wystawa w Sekcji Plastycznej,
- 1932 i 1938 – w IPS – Warszawa,
- 1933 – Wystawa w Sekcji Plastycznej Towarzystwa Przyjaciół Kazimierza nad Wisłą – Warszawa i Kazimierz nad Wisłą,
- 1936 i 1938 – Salon Plastyków ZZPAP (Związku Zawodowego Polskich Artystów Plastyków),
- 1953, 1954 i 1955 – wystawy Okręgu Warszawskiego ZZPAP.
Przypisy
Bibliografia
- M. Wallis: Krótki rys twórczości – R. Gineyko, 1929;
- Maciej Masłowski: Gineyko, "Wiadomości Literackie", 1929, VI, nr 22;
- "Pion" 1935, nr 3;
- "Tęcza" 1935, nr 3;
- Artyści Plastycy Okręgu Warszawskiego ZPAP, wyd. Okręg Warszawski Związku Polskich Artystów Plastyków, Warszawa, 1972;
- Zofia i Witold Paryscy: Internetowa Wielka Encyklopedia Tatrzańska – hasło "Gineyko Roman" – https://z-ne.pl/t,haslo,1409,gineyko_roman.html (dostęp: 2017-09-10).