Roman Gallewicz

Roman Czesław Gallewicz (ur. 28 lutego 1898 w Seredynkach, pow. tarnopolski, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – chorąży artylerii Wojska Polskiego, kawaler Krzyża Walecznych, ofiara zbrodni katyńskiej.

Urodził się w rodzinie Alfreda i Józefy z d. Sas-Dubanowicz. Był absolwentem Szkoły Oficerskiej w Grudziądzu.

W okresie międzywojennym służył w kwatermistrzostwie 24 pułku artylerii lekkiej.

W kampanii wrześniowej wzięty do niewoli przez Sowietów. Prawdopodobnie najpierw przebywał w obozie kozielszczańskim, a następnie przeniesiony do Kozielska. Wynika to z karty rejestracyjnej obozu kozielszczańskiego. Do kozielskiego obozu jenieckiego przybył 4 listopada 1939. 28 kwietnia 1940 przekazany do dyspozycji naczelnika smoleńskiego obwodu NKWD – lista wywózkowa052/4 z 27.04.1940. Został zamordowany 30 kwietnia 1940 roku przez NKWD w lesie katyńskim. Zidentyfikowany podczas ekshumacji prowadzonej przez Niemców w 1943, zapis w dzienniku ekshumacji pod datą 08.05.1943. Przy szczątkach znaleziono dowód osobisty, medalik z łańcuszkiem. Figuruje na liście AM-208-1540 i liście Komisji Technicznej PCK pod numerem 01540. Nazwisko Gallewicza (zapisane jako Gallilewicz) znajduje się na liście ofiar (pod nr 1540) opublikowanej w Gońcu Krakowskim nr 141 i w Nowym Kurierze Warszawskim nr 146 z 1943. Pochowany w Bratniej Mogile nr III.

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (nr 14384) – zbiorowe, pośmiertne odznaczenie żołnierzy polskich zamordowanych w Katyniu i innych nieznanych miejscach kaźni, nadane przez Prezydenta RP na Uchodźstwie profesora Stanisława Ostrowskiego (11 listopada 1976)
• Krzyż Kampanii Wrześniowej – zbiorowe, pośmiertne odznaczenie pamiątkowe wszystkich ofiar zbrodni katyńskiej (1 stycznia 1986)

• Krzyż Niepodległości – 16 września 1931 roku „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”
• Krzyż Walecznych
• Krzyż Zasługi
• Odznaka Honorowa „Orlęta”

• Jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
• Obozy NKWD dla jeńców polskich
• zbrodnia katyńska
• Kampania wrześniowa

• Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
• Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.
• Materiały do epitafiów katyńskich. Pro Memoria, „Wojskowy Przegląd Historyczny”, Tom 4, Rok XXXIX, 1994.
• УБИТЫ В КАТЫНИ, Москва Общество «Мемориал» – Издательство «Звенья» 2015, ​ISBN 978-5-78700-123-5​.
• Auswaertiges Amt - Amtliches Material Zum Massenmord Von Katyn, Berlin 1943.