Piotr Rewaker

Piotr Rewaker (także: Rewacker, Rawacker, Runackir, Rawmacker, Rwacker, Runak, zm. po 1470) – poznański mieszczanin, burmistrz Poznania, jeden z najbardziej aktywnych kupców poznańskich swojego czasu.

Nie ustalono skąd pochodził on i jego rodzina. Wymieniany jest w dokumentach źródłowych w latach 1434-1441, a potem zapewne przebywał w długiej podróży. Powrócił do miasta w 1447, nawiązując wówczas ścisłe kontakty handlowe z Łukaszem Górką I, który był starostą generalnym wielkopolski oraz wojewodą poznańskim i dyplomatą. W latach 1447-1448 i 1451-1454 był członkiem rady miejskiej. Od 1452 do 1454 sprawował godność burmistrza Poznania. W 1453 był uczestnikiem rozmów z wysłannikami Związku Pruskiego, które odbyły się w Poznaniu, a poświęcone były kwestiom przynależności Pomorza do Polski. W czasie wojny trzynastoletniej podejrzewany był o współpracę z Krzyżakami, ale sądownie oczyszczono go z tych zarzutów. Mimo to jego rada miejska bez poparcia Górki, który był w krzyżackiej niewoli, upadła. Jako jedyny ze starej rady otrzymał urząd rajcy w nowej radzie (od 1454). Od 1459 do 1469 corocznie piastował jakiś urząd w samorządzie miejskim, był albo rajcą, albo ławnikiem. Żył na pewno 25 maja 1470, a wkrótce potem zmarł.

Miał kontakty z kupcami z Sandomierza, Radomia, Warszawy, Gdańska, Torunia, Wrocławia oraz ze Lwowa, Norymbergi i Brunszwiku. Handlował głównie futrami, pieprzem, winem i innymi towarami. Miał kamienicę na poznańskim Starym Rynku (obecny numer 65), winnicę na Nowych Ogrodach i grunty na Świętym Marcinie. Od 1456 dzierżawił podmiejską wieś Luboń (m.in. trzy młyny). Wraz z Janem Lubickim miał przywilej wyłączności na wyszynk win zagranicznych w Poznaniu, a także prawo pierwokupu win zagranicznych przywożonych do miasta przez kupców obcych. Dzierżawił również ungelt (podatek od napojów alkoholowych).

Miał żonę, Helenę (Elenę), kramarkę, która go przeżyła. Nie miał dzieci. Majątek odziedziczył po nim siostrzeniec, Kasper Binder.