Piotr Olechnowicz

Piotr Olechnowicz h. Leliwa (zm. 1516) – kuchmistrz wielki litewski (od 1492), namiestnik olicki i niemonocki (1494-1506), skirstymoński (1506 - co najmniej do 1508), uciański (1514-16), poseł królewski

Pochodził ze starego rodu Moniwida. Syn Olechna Rymowidowicza, namiestnika grodzieńskiego. Brat Mikołaja, ojca Jerzego (Irzyka) ożenionego z Jadwigą, córką Jana Niemirowicza-Szczytta – protoplastów rodu Irzykowiczów.

Brat stryjeczny wojewody trockiego Jana Jurjewicza Zabrzezińskiego.

Cieszył się dużą przychylnością Aleksandra i Zygmunta Jagiellończyków.

W 1501 na sejmie grodzieńskim w. ks. Aleksander Jagiellończyk wyznaczył go jako jednego z delegatów na sejm piotrkowski do prowadzenia rozmów z radami koronnymi w sprawie unii i elekcji. Zapewne był obecny w czasie wyboru Aleksandra na króla. Był świadkiem potwierdzenia (23.X.1501) unii mielnickiej. W 1506 wraz z Wojciechem Kłoczką i Stanisławem Kiszką posłował od panów litewskich na sejm w Lublinie.

W 1507 został wysłany do Moskwy wraz z posłem chana tatarskiego Mendli-Gireja w celu pertraktacji pokojowych między Litwą a Moskwą. Na skutek oburzenia Wasyla III listem chana posłowie zostali zatrzymani w Moskwie. Król Zygmunt I Stary wielokrotnie upominał się o posła królewskiego, jednak Piotr Olechnowicz został uwolniony dopiero w sierpniu 1508.

Poślubił córkę Iwaszki (Jana) Jurszyna, marszałka królewskiego i namiestnika włodzimierskiego, a wnuczkę wojewody kijowskiego Jurszy. Miał z nią dwóch synów, zwanych Kuchmistrzowiczami:

• Stanisława
• Mikołaja (miecznika litewskiego), ożenionego z Marianną (Maryną) ks. Łukomską, pasierbicą wojewody kijowskiego i hetmana polnego lit. Andrzeja Niemirowicza.

Mikołaj i Marianna byli założycielami rodu Dorohostajskich – rodzicami wojewody połockiego Mikołaja Dorohostajskiego.

• Piotr Olechnowicz, Polski Słownik Biograficzny, t. 23, s.733

• T. Jaszczołt, Ród Niemiry z Wsielubia - Niemirowiczowie i Szczytowie herbu Jastrzębiec do połowy XVI wieku, [w:] Unia w Horodle na tle stosunków polsko-litewskich, S.Górzynski (red.), Wydawnictwo DiG, Warszawa 2015, s. 205-235