Pieter Cornelis de Moor

Pieter Cornelis de Moor (Rotterdam, 28 mei 1866 - St. James (New York), 16 maart 1953) was een Nederlandse kunstenaar.

De Moor werd in 1866 in Rotterdam geboren als zoon van de blokmaker Willem de Moor en Catharina Helena Hartong. Hij volgde van 1882 tot 1884 de opleiding aan de Academie voor Beeldende Kunsten in Rotterdam en vervolgens aan de Tekenacademie in Antwerpen. In 1887 werd een van zijn werken bekroond met een zilveren medaille in de Prix de Rome. In 1888 was hij leerling in het atelier van Benjamin Constant in Parijs. Ook volgde hij lessen bij Puvis de Chavannes. De Moor trouwde op 22 oktober 1903 in Laren met Cornelia Wilhelmina Maria Heijmans, dochter van de kunstschilder Willem George Frederik Heijmans. De Moor was oprichter en voorzitter van de Rotterdamse kunstkring. Hij schilderde, in de (frescotechniek), tussen 1926 en 1928 veertien muurschilderingen van de kruiswegstatie in de Sint-Jansbasiliek te Laren. Buiten Nederland was De Moor onder andere werkzaam in Frankrijk, Italië, Zweden en Zwitserland. Ook maakte hij diverse reizen naar België, Duitsland, Engeland, Frankrijk, het Midden-Oosten en Noord-Afrika. De Moor woonde de laate jaren van zijn leven in de Verenigde Staten, waar hij in 1953 op 86-jarige leeftijd overleed in het huis van zijn zoon, de architect Willem de Moor.

Zijn meer abstracte werk werd tijdens zijn verblijf in Zweden in Stockholm geëxposeerd. Twee jaar na zijn overlijden herdacht Museum Boijmans Van Beuningen de in Rotterdam geboren kunstenaar met een herdenkingsexpositie. In 1989 werd in het Drents Museum een overzichtstentoonstelling van zijn werk gehouden.Werk van De Moor bevindt zich onder andere in de collecties van het Rijksmuseum in Amsterdam, het Dordrechts Museum, het Singer Museum in Laren en het Museum Boijmans Van Beuningen in Rotterdam.