Pierre Valkering

Pierre Theodorus Valkering (Santpoort, 8 augustus 1960) is een Nederlands priester die bekend werd wegens zijn boek "Ontkleed niet naakt staan". Hierin schreef hij o.a. over zijn seksuele leven en over oorzaken en gevolgen van homofobie in zijn eigen leven en in de Rooms-Katholieke Kerk.

Jeugd en studie

Valkering groeide op als oudste in een gezin van vijf kinderen. Eerst woonde het gezin in Santpoort, later in Apeldoorn, Purmerend en Zuidoostbeemster. Al op jonge leeftijd dacht hij er aan om priester te worden. Na zijn middelbare school begon hij zijn theologieopleiding op de toenmalige Katholieke Theologische Hogeschool Amsterdam (KTHA). Op 12 maart 1994 werd hij door bisschop Bomers in de Nicolaaskerk in Amsterdam tot priester gewijd.

Loopbaan

Valkering werd in 1994 aangesteld als pastoor in de parochie van de Vredeskerk (officieel Onze Lieve Vrouw Koningin van de Vrede) in Amsterdam. Daarnaast was hij pastoor-administrator in de parochie van de Obrechtkerk (officieel Onze Lieve Vrouw van de Allerheiligste Rozenkrans) te Amsterdam van 2006 tot 2016. In 2012 publiceerde hij als bezorger en inleider het boek Dag jongen van licht: Toespraken bij het afscheid van homoseksuele mannen van pater-jezuïet Jan van Kilsdonk. In 2019 verscheen zijn debuut Ontkleed niet naakt staan. Hoe vindt een Roomse priester zijn weg?, zijn autobiografie, waarin hij ook zijn seksuele leven beschrijft.

Valkering kwam in 2019 in opspraak nadat hij in de Amsterdamse Vredeskerk zijn autobiografie met ruime aandacht voor zijn seksuele leven presenteerde. Dit deed hij tijdens de eucharistieviering ter gelegenheid van zijn 25-jarig priesterjubileum. Vanwege het ontbreken van overleg vooraf, schending van de celibaatsgelofte en onduidelijkheid over zijn bereidheid zich in de toekomst aan het celibaat te houden werd hij door zijn bisschop, mgr. Jos Punt, op non-actief gesteld. Op 8 juli 2019 werd bekend dat hij door het bisdom was ontslagen als pastoor van de Vredesparochie. Dit ging op 24 juni 2019 in, nadat Valkering geen initiatief had genomen (de schorsing was vrijwel meteen opgelegd). Het ontslag was hem namelijk al na het bekend worden van de affaire in april aangezegd. Het bisdom had toen de wil uitgesproken dat hij zich, in dialoog met het bisdom, zes maanden - begeleid - zou bezinnen. Daarna zou uitzicht komen op een nieuwe benoeming, maar niet in de Vredeskerk (ivm de ontstane onrust en de reeds langdurige pastoraatsperiode van Valkering daar).

Zowel tegen zijn schorsing als tegen zijn ontslag tekende hij beroep aan, eerst bij bisschop Punt en, na verwerping van het beroep door deze, in Rome. Hij werd hierin bijgestaan door kerkjurist Ruud Huysmans. Volgens Valkering heeft hij "bij de congregatie met succes zijn ontslag aangevochten". Zo zei hij in het NPO Radio-1-programma Dit is de dag. In een communiqué heeft het bisdom deze uitspraak bevestigd. Inhoudelijk zou de congregatie het bisdom gelijk gegeven hebben en haar maatregelen zelfs te mild hebben gevonden, maar zij had voorts gesteld dat de decreten, bij toetsing door de hoogste kerkelijke rechtsinstantie (de Signatura Apostolica), waarschijnlijk geen stand zouden houden vanwege vorm/procedurefouten. Volgens Valkering zou het gaan om onvoldoende bewijs en geen hoor en wederhoor. Het bisdom meldt er niets over. De schorsing (suspensie) werd opgeheven; het ontslag niet. Op advies van de congregatie wordt de bezinningsperiode verlengd tot een jaar, wordt priester Valkering verzocht vrijwillig terug te treden als pastoor van de Vredeskerk en niet verder in de publiciteit te treden. Volgens het bisdom had de pastoor dit in overweging genomen. Maar deze was al weer te horen geweest in het programma Dit is de dag:"ik moet voor de Kerst beslissen" .

• (2019) Ontkleed niet naakt staan, uitgeverij U2Pi