Pawel Jasienski

Paweł Jasieński z Jasieńca herbu Poronia według Niesieckiego, herbu Gozdawa według Bonieckiego w oparciu o relacje Długosza (zm. 1485) – karierę polityczną przyszły starosta rozpoczynał w 1458 roku jako dworzanin króla Kazimierza Jagiellończyka. Należał do ludzi zaufanych tegoż władcy – jako żołnierz i dyplomata. Był jedną z najwybitniejszych postaci z otoczenia króla.

• Odznaczył się w bitwie pod Świecinem – 17 IX 1462 r., gdzie dowodził częścią sił polskich jako rotmistrz.
• Wyróżnił się przyzdobywaniu Pucka.
• W roku 1465 dostał się pod obleganym Starogardem do niewoli krzyżackiej. Udało mu się uwolnić po kapitulacji Chojnic, w wyniku której jeńcy krzyżaccy zostali wypuszczeni.
• Latem 1471 r. towarzyszył królewiczowi Władysławowi na koronacji w Pradze.
• Jesienią tegoż samego roku jako jeden z hetmanów, wraz z Piotrem Duninem uczestniczył w nieudanej wyprawie królewicza Kazimierza na Węgry po koronę Świętego Stefana. Po wycofaniu się Kazimierza do Polski pozostał z 4 tysiącami żołnierzy w Nitrze i przez ok. roku dowodził załogą okupującą miasto.
• W latach 1474–1476 brał udział w walkach z Turkami i Tatarami .

• starosta chełmski 1463–1485,
• podstoli chełmski 1468,
• starosta bełski 1468–1485,
• podstoli sandomierski 1468,
• stolnik sandomierski 1471–1473,
• hetman wojsk królewskich 1471,
• marszałek nadworny 1472–1474,
• starosta grabowiecki 1473–1485,
• podskarbi koronny 1474–1479,
• kasztelan sandomierski 1479–1485,
• starosta buski 1475–1485,
• malborski 1484.

W latach 1473–1474 w imieniu króla Kazimierza IV Jagiellończyka prowadził rozmowy z cesarzem Fryderykiem III w sprawie sojuszu jagiellońsko-habsburskiego. W 1470 roku zakupił od króla Kazimierza Jagiellończyka połowę wsi Uchanie. W 1482 r. ufundował kościół w Uchaniach oraz zbudował tam pierwszy zamek. Starał się także o uzyskanie prawa do lokacji miasta w Uchaniach.

W roku 1484 Uchanie zostały lokowane na prawie magdeburskim przez Kazimierza Jagiellończyka. Lokacja ta nie była udana.

Paweł Jasieński żonaty był z wojewodzianką sandomierską Katarzyną Oleśnicką córką Jana Głowacza Oleśnickiego. Mieli trzech synów: Zbigniewa, Pawła i Jana, którzy w chwili śmierci ojca (1485) byli nieletni. Dlatego też ustanowiono nad nimi opiekę, przy czym nie wiadomo, kto ją miał sprawować. Można się tylko domyślać, że przypadło to w udziale Oleśnickim i Magnuszewskim, gdyż to właśnie oni przejęli po nich spadek kiedy bezpotomnie zmarli. Ostatni zmarł Paweł (zm. 1505).

• StanisławS. Sroka StanisławS., Dokumenty polskie z archiwów dawnego królestwa Węgier, Towarzystwo Naukowe „Societas Vistulana" KRAKÓW 2003 .
• LudwikL. Kolankowski LudwikL., Polska Jagiellonów. Dzieje polityczne, Księgarnia Gubrynowicz i Syn, Lwów 1936 .

• Maria, Marzena Kozar: STAROSTOWIE GRABOWIECCY Z RODZINY JASIEŃSKICH. [dostęp 2014-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-08)].