Nikolaos Mpoufidis

Ο Νικόλαος Μπουφίδης (1845 - 1912) ήταν Έλληνας δικηγόρος και πολιτικός που διετέλεσε πρόεδρος της Βουλής.

Γεννήθηκε στη Λιβαδειά το 1845 και ήταν γιος υπαλλήλου. Τελείωσε τις γυμνασιακές σπουδές του στην Τρίπολη. Αφού σπούδασε νομικά, έγινε διδάκτωρ της Νομικής Σχολής και εργάστηκε ως δικηγόρος με ιδιαίτερη επιτυχία στις ποινικές υποθέσεις, ενώ παράλληλα δούλεψε και ως δημοσιογράφος.

Κατέβηκε για πρώτη φορά και εκλέχτηκε βουλευτής Αττικοβοιωτίας το 1874 με το κόμμα του Βούλγαρη. Στις εκλογές του 1875 όμως απέτυχε να επανεκλεγεί. Εκλέγεται το 1879 αλλά το 1881 αποτυγχάνει ξανά. Το 1885 κατεβαίνει με το κόμμα του Δηλιγιάννηπου βρισκόταν στην αντιπολίτευση και εκλέγεται. Διαφωνεί όμως με τον προϋπολογισμό του υπουργείου Στρατιωτικών και συντάσσεται με τον Τρικούπη στις εκλογές του 1887.

Διετέλεσε υπουργός εσωτερικών το 1893 στην κυβέρνησή Τρικούπη ενώ μετά το θάνατό του ακολούθησε το Γεώργιο Θεοτόκη και έγινε από τους πιο έμπιστους συνεργάτες του. Εκλέχτηκε επανειλημμένα πρόεδρος της βουλής 1899, το 1900, το 1904, το 1905 και το 1906. Πρωτοστάτησε στην υλοποίηση της αποξήρανσης της λίμνης Κωπαΐδας και στην ίδρυση του Πρωτοδικείου Λιβαδειάς το 1899. Χάρη στις ενέργειες του έγινε πρωτεύουσα του νομού Βοιωτίας η Λιβαδειά παρά τις έντονες αντιδράσεις που υπήρξαν από τη Θήβα.

Απεβίωσε το 1912. Αδερφός του ήταν ο Μιλτιάδης Μπουφίδης (1857-1927), βουλευτής Λάρισας με το κόμμα των Φιλελευθέρων και γιος του ο Κρέων Μπουφίδης (1885-1944), αντιστράτηγος και Επίτροπος του Αναθεωρητικού Δικαστηρίου των Ενόπλων Δυνάμεων, που υπήρξε ένας από τους διαπρεπέστερους δικαστές της στρατιωτικής δικαιοσύνης.

Νεώτερα Ιστορικά στοιχεία[1]

Η Ιστορική έρευνα φέρνει στο φώς νέα δεδομένα για τον Νικόλαο Μπουφίδη, τον Κρέοντα, τον Μιλτιάδη. Είναι σημαντική η συμβολή τους σεδικτατορίες, πολιτικά σκάνδαλα, της εποχής τους (1890-1950) σύμφωνα και με δημοσιεύματα. Ο Στρατιωτικός Δικαστής Κρέων Μπουφίδης ήταν Δικηγόρος του δικτάτορα Πάγκαλου και μέλος της οργάνωσης "Χ" επί Γερμανικής κατοχής.

Ο Μιλτιάδης πρωτοστάτησε στη δίωξη του Δελμούζου και χαρακτήρισε το Παρθεναγωγείο του Βόλου "εστία κοινωνικού μολύσματος"(ΣΚΡΙΠ. Φύλλο: Κυριακή 25/5/1914, Σελίδα: 2) και ως βουλευτής ζήτησε την απόλυση του Κ. Παλαμά από το Πανεπιστήμιο( ΕΜΠΡΟΣ Φύλλο 5152. Σάββατο 26 Φεβρουαρίου 1911, σελ. 2-3) με το σκεπτικό ότι ήταν Δημοτικιστής και πρόδιδε την "Εθνική γλώσσα".

Ο Νικόλαος Μπουφίδης ανήκε στους "Τζουμπέδες"στο ξεκίνημα της πολιτικής καριέρας. Ο Βουλευτής Δαούτης ευθέωςαναφέρει, μέσα στην Βουλή, τον Νικόλαο Μπουφίδη ως "καπηλευτή της Δικαιοσύνης"( ΕΜΠΡΟΣ Φύλλο 2262. Τρίτη 11 Φεβρουαρίου 1903, σελ. 1). Οι Λειβαδίτες γνώριζαν ότι δέν οφειλόταν στον Νικόλαο Μπουφίδηότι έγινε πρωτεύουσα του Νομού η Λιβαδειά και τον καταψήφισαν ως υποψήφιο στις εκλογές του 1910.

Ο Νικόλαος Μπουφίδης ήταν Πρόεδρος Βουλής σε κάποιες από τιςκυβερνήσεις του Γεωργίου Θεοτόκη αλλά είχε τα λιγότερα Πανεπιστημιακά προσόντα από τους Προέδρους της εποχής του. Και από το αρχείο της Βουλής των διατελεσάντων Προέδρων δεν προκύπτει ότι έγινε Διδάκτορας, αλλά απλά ένας επαρχιακός Δικηγόρος. Είναι ο μόνος.Πρόεδρος Βουλής για τον οποίο ο Γεώργιος Σουρής στα έμμετρα άρθρα του, έχει μεγάλο αριθμο αναφορών και είναι αρκετάκαυστικός και προσδιοριστικός. Απεβίωσε στην Αθήνα στις 13 Νοεμβρίου1912 ημέρα Τρίτη. Δεν ετάφη τελικά στην γενέτειρά του την Λιβαδειά (ΕΜΠΡΟΣ φύλλο 5.773-14/11/1912)η οποία τον είχε καταψηφίσει στις εκλογές του 1910.

• Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα, τόμος 44, σελ. 70-71.