Nikodem Kazimierz Woronicz

Nikodem Kazimierz Woronicz herbu Pawęża (zm. w 1761 roku) – kasztelan kijowski w latach 1748-1760, podkomorzy kijowski w 1748 roku, chorąży kijowski w latach 1744-1748, chorąży owrucki w latach 1733-1744, sędzia grodowy kijowski w 1723 roku, podczaszy owrucki w latach 1718-1724, podwojewodzi kijowski, rotmistrz i pułkownik wojsk koronnych, starosta ostrski.

Syn Jana Samuela, stolnika kijowskiego i Zuzanny z Dunin Karwickich. Żonaty z Joanną z Potockich oraz z Jadwigą z Jabłonowskich.

Był elektorem Stanisława Leszczyńskiego w 1733 roku. Był marszałkiem województwa kijowskiego w konfederacji dzikowskiej 1734 roku. Ufundował w 1751 kościół parafialny katolicki Św Kazimierza w Trojanowie, w 1752 cerkiew Św Eliasza w Trojanowie, wyposażył cerkiew w 1755 w Czernelówce.

Rozbił w 1736 Kozaków pod Nowoserbią.

W 1750 roku odznaczony został Orderem Orła Białego.

• Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, 2008, s. 181.
• Konfederacja Generalna Stanów Koronnych y Wielkiego Xięztwa Litewskiego na walnym zieźdźie w Dźikowie pod Sandomierzem postanowiona dnia V miesiąca Listopada. Roku Pańskiego MDCC.XXXIV, s. L.
• http://pienkowski.skyrock.com/2746391448-Rodzina-po-k-dzieli-Woronicz-herbu-Paw-a-proba-rekonstrukcji-hn-n.html