Nicolaas Westendorp

Nicolaas Westendorp, nado en Farmsum o 11 de febreiro de 1773 e finado en Losdorp o 5 de xullo de 1836, foi un pastor protestante e arqueólogo neerlandés da provincia de Groninga.

Fillo dun mestre de escola, Westendorp estudou teoloxía na academia de Groninga. Como reverendo serviiu en Sebaldeburen (1797) e Losdorp (1812-1836) e tamén exerceu como supervisor de escola no cuarto distrito de Groninga. É sobre todo coñecido polas súas publicacións sobre temas arqueolóxicos e históricos. En 1809 publicou a súa primeira obra Eerste leerrede, gehouden in de nieuwe kerk te Sebaldeburen, benevens eene oudheidkundige verhandeling. En 1820 fundou o primeiro períodico dedicado á arqueoloxía nos Países Baixos, Antiquiteiten, que se mantivo ata 1826. A súa obra máis coñecida é unha historia da provincia de Groninga desde os primeiros tempos ata 1493, a Jaarboeken van en voor de provincie Groningen publicada en dous volumes (1829-1832). Postumamente saíu ao prelo a Algemeen overzigt der Romeinsche oudheden in de Noordelijke Nederlanden (1846). Tamén foi relevante o seu labor na recolleita de contos e lendas, considerado un pioneiro nos Países Baixos. Tamén foi precursor dos estudos sobre os frisóns orientais de Saterland ao publicar en 1819 o artigo "Over de Saterlanders" na revista Antiquiteiten que incluía unha das primeiras listas de palabras en frisón oriental.