Nahum Eitingon

Nahum Eitingon, Naum Ejtington (ur. 1887 roku w Orle w Rosji, zm. w 1959 roku w Brazylii) – współwłaściciel, wraz z bratem bliźniakiem Borysem (Berek), fabryki łódzkiej, prowadzonej pod firmą Włókiennicza Spółka Akcyjna N. Eitingon i Spółka Łódź. Pochodził z rodziny żydowskiej wyznania mojżeszowego.

Pierwszą fabrykę pod nazwą Eitingon założył brat Nauma, Natan przy ulicy Radwańskiej w Łodzi. W okresie I wojny światowej zakład podupadł, a następnie zbankrutował. W czasie wojny bracia nawiązali kontakty z poważną amerykańską korporacją handlową Eitingon Schild Company Incorporated. Okazało się, że jest ona własnością dalekich krewnych łódzkich Eitingonów. W 1919 roku bracia Nahum i Borys zostali przedstawicielami handlowymi amerykańskiej firmy w Polsce. W 1922 roku założyli firmę pod nazwą Włókiennicza Spółka Akcyjna N. Eitingon i Spółka Łódź. Aktywny udział w zarządzie fabryką brali już tylko bracia Nahum i Borys. Głównym dyrektorem był Nahum. Fabryka produkowała rękawiczki, pończochy oraz trykotarze. Eitingonowie posiadali również w Łodzi dom handlowy. W połowie lat trzydziestych XX wieku fabryka Eitingon była jednym z największych zakładów przemysłowych w Polsce. Jej udział w polskim eksporcie tkanin bawełnianych wynosił ponad 50%, a zatrudniała około 2500 osób. Tak pomyślny rozwój możliwy był dzięki trwającej współpracy z korporacją amerykańskich kuzynów.

W 1938 w firmie wybuchła afera skarbowa. Kontrola skarbowa ustaliła, że zaległości podatkowe spółki wynoszą 3 miliony ówczesnych złotych. Zarzucono również właścicielom bezprawne transferowanie zysków na własne konta. Ze względu na rozmiar i znaczenie fabryki dla rynku pracy władze zgodziły się na kompromis. Do zarządu spółki wprowadzono niespokrewnione z Eitingonami osoby. Jej prezesem został polski ekonomista Adam Alojzy Krzyżanowski, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego. Nahum Eitingon otrzymał stałą pensję w wysokości 106,8 tys. złotych rocznie. W 1939 roku firma założyła w Brazylii plantacje bawełny aby uniezależnić się od dostawców surowców. Zakupiono w tym celu 8000 ha ziemi w okolicach miasta Villa Campante. Plantacja nie zdążyła już wysłać bawełny do fabryki w Łodzi. Przeszkodziła w tym wojna. Nahum Eitingon zdołał uciec z Łodzi i przedostał się do Brazylii. Tam zajmował się uprawą bawełny na swojej plantacji aż do 1959 roku, kiedy to zginął przejechany przypadkowo przez samochód.