Monique Samuel

Samuel heeft een Egyptische vader en een Nederlandse moeder. Op zijn dertiende kreeg hij een oogziekte, de ziekte van Stargardt, een jeugdvariant van maculadegeneratie; op zijn 25e had hij minder dan 10% zicht.

Samuel studeerde politicologie aan de Universiteit Leiden en UC San Diego en International Relations and Diplomacy aan de Universiteit Leiden en het Clingendael Instituut. Samuel trad voor het eerst in de openbaarheid toen hij tweemaal de eerste prijs Nederlands proza van de El Hizjra-Literatuurprijs won (een literaire prijs voor jongeren met een Marokkaanse/Arabische achtergrond). In 2007 won hij deze voor (een deel van) zijn roman Voorbij de horizon, en in 2008 met een kort verhaal De laatste slangendans.

Samuel werd protestants-christelijk opgevoed, maar omarmde ook zijn koptisch-orthodoxe achtergrond. Tijdens de revolutie in Egypte, begin 2011, brak hij in de landelijke media door vanwege zijn kennis over dat land en het Midden-Oosten. Ook begon hij met het schrijven van artikelen voor diverse landelijke kranten. Hij werd bekend als regelmatig terugkerend commentator in het programma Pauw & Witteman, waar hij furore maakte toen hij op 11 februari 2011, de dag van het aftreden van de Egyptische president Hosni Mubarak, buikdanste op tafel. Dit om de belofte aan Paul Witteman in te lossen dat hij zou dansen als Mubarak zou aftreden. Sindsdien is hij te zien geweest in diverse televisieprogramma's.

In het voorjaar van 2012 verscheen zijn boek Mozaïek van de Revolutie. Hierin schrijft Samuel over zijn reis die hij na de uitbraak van de Arabische revoluties door het Midden-Oosten maakte en combineert hij persoonlijke ervaringen met historische informatie en analyses over de maatschappelijke ontwikkelingen in de regio. Het boek werd in 2013 genomineerd voor de Bob den Uyl-prijs en vormde de basis voor de documentaire 'De vrijheid van Tahrir: de revolutie van de jeugd' van de VPRO. Ook won hij de Dick Scherpenzeel-aanmoedigingsprijs voor jong journalistiek talent in Nederland en Vlaanderen.

Op 29 juli 2013 deed Samuel in het programma Knevel & Van den Brink een handreiking aan moslims in Nederland en riep hij naar aanleiding van aanhoudende bedreigingen op tot dialoog en vrede. Hij deed de oproep deels in het Arabisch en gaf aan geen islamofoob te zijn..

Samuel werkte als 'fly-in correspondent' Midden-Oosten en Noord-Afrika voor De Correspondent (midden 2013 tot midden 2014) en De Groene Amsterdammer. Hij verbleef hiervoor vaak langere tijd bij mensen thuis en nam zo goed als mogelijk de couleur locale aan. Zo maakte hij ook een reportage over het leven van Afro-Amerikanen in achterstandswijken in New York, nadat hij enkele maanden in een achterstandswijk in Brooklyn verbleef. Zijn werk werd tot tweemaal toe bekroond met de hoogste journalistieke onderscheiding in Nederland en Vlaanderen voor correspondenten onder de dertig jaar.

Zijn publieke coming-out, eerst van zijn afwijkende seksuele geaardheid als biculturele christen (2011) en later met betrekking tot zijn afwijkende genderoriëntate (2015) brak de taboes en maatschappelijke opvattingen over religie, geaardheid, en genderrollen open. Zo leidde de uitzending van 24 uur met... waarin hij bij Theo Maassen te gast was, tot nieuw begrip en grotere aandacht voor transgenders en queers in de Nederlandse samenleving.

Samuel richt zich voor de Groene Amsterdammer op sociale revoluties en maatschappelijke verandering. Ook publiceert hij regelmatig in NRC Handelsblad. In september 2016 verscheen zijn literaire debuut Liefde is een rebelse vogel.

Mounir Samuel is geboren als Mounira Cornelia Theodora Samuel en was tot 2015 bekend als Monique Samuel. Samuel trouwde in december 2008 met een man, maar had al vanaf zijn vijftiende lesbische gevoelens en besloot in het voorjaar van 2011 tot een scheiding en om, in eigen woorden, "met beide benen uit de kast" te komen. Hij maakte in juni 2015 bekend genderqueer te zijn en voortaan als man door het leven te gaan. Hij gaf aan niet meer door het leven te willen als Mounira - zijn vroegere officiële voornaam - maar als Mounir.

• Voorbij de horizon (roman). Harderwijk, Timotheüs, 2009. ISBN 978-90-79895-01-4
• Bruiswater. Mijn ontdekkingen met God. Zoetermeer, Jes!, 2009. ISBN 978-90-239-2359-6
• Met Cees Rentier: Allah weet het beter. Wie ben je als je moslims ontmoet? Zoetermeer, Jes!, 2010. ISBN 978-90-239-2464-7
• Zonder verhalen kan ik niet leven. Prikkelende columns over het leven van elke dag. Amsterdam, Ark Media, 2011. ISBN 978-90-338-1956-8
• Mozaïek van de Revolutie: Een kijkje achter de voordeur van mijn nieuwe Midden-Oosten. Met een voorwoord van Petra Stienen. Breda, De Geus, 2012. ISBN 978-90-445-1946-4
• Dagboek van een zoekend christen. Amsterdam, Ark Media, 2012. ISBN 978-90-338-0005-4
• Uitgesproken: 40 teksten waar je stil van wordt. Amsterdam, Ark Media, 2014. ISBN 978-90-338-0065-8
• Dansen tussen golven traangas. Amsterdam, Querido, 2015. ISBN 978-90-451-1725-6
• Liefde is een rebelse vogel. Amsterdam, Jurgen Maas, 2016. ISBN 949-19-2125-8

• Laurentien Brinkhorst e.a.: Boek van Belang in het kader van Amsterdam Wereldboekenstad. Amsterdam, Amsterdam Wereldboekenstad, 2009. ISBN 978-90-70532-40-6
• Cees Dekker en Reinier Sonneveld e.a.: De crux: Christenen over de kern van hun geloof. Amsterdam, Buijten & Schipperheijn, 2010. ISBN 978-90-588-1501-9
• Otto de Bruijne en Stijn Postema e.a.: De kerk is dood, leve de koning: toekomst van de kerk in Nederland. Kampen, Kok, 2010. ISBN 978-90-435-1809-3
• Hassan Bahara en Patrick Pouw e.a.: WTF?! Volwassen worden na elf september. Amsterdam, Prometheus, 2011. ISBN 978-90-446-1784-9
• Renée Römkens e.a.: Het F-boek: feminisme van nu in woord en beeld. Amsterdam, Prometheus, 2015. ISBN 978-90-003-4502-1

• Mounir Samuels website