Mohammad Qazi

محمد قاضی اسدالهی (زادهٔ مهر ۱۳۰۳ در تهران - درگذشتهٔ ۲۰ آذر ۱۳۸۲ در تهران) هنرمند ایرانی، نقاش (پرتره)، مجسمه‌ساز (سردیس) و خوشنویس معاصر است.

محمد قاضی اولین تابلوی رنگ و روغن خود را در سن پانزده سالگی روی جعبه شیرینی ساخت. در سال ۱۳۲۲ دانشگاه هنر را نیمه کاره رها کرد و بلافاصله از او دعوت شد به عنوان معلم و سپس دبیر نقاشی در مدارس «فردوسی» و «فیروز بهرام» به تدریس بپردازد. تابلوی معروف «عیسی مسیح» او که در سن شانزده سالگی کشیده بود از تلویزیون آمریکا به نمایش درآمد و برای او شهرت و موفقیت بسیاری به ارمغان آورد، این کار در سال ۱۹۵۸ در یک حراج آمریکایی ۴۰٫۰۰۰ دلار قیمت گذاری شد. او در سال ۱۳۳۷ در شیکاگوی آمریکا در «استودیوی مک» مشغول به آموزش نقاشی و مجسمه‌سازی شد.

همسر محمد قاضی پس از درگذشت او در سال ۱۳۸۲ طی یک موافقت اصولی نگهداری بخشی از آثارش را به سازمان میراث فرهنگی و گردشگری سپرد که بعدها از سرنوشت آن‌ها خبری منتشر نشد.

محمدقاضی اسدالهی از نوادگان قاضی اسدالله کوهپایی کاشانی یا (قاضی اسدقهبایی قاسانی) عارف معروف و قاضی کاشان درعهد صفوی است که مقبره اش در میدان قاضی اسدالله کاشان زیارتگاه اهل دل و دردمندان است. پدر در پدر خوشنویس و اهل هنر بودند. ابوالفضل ساوجی و فضل‌الله ساوجی و ذبیح بهروز هم از این خاندان‌اند.

</gallery>

از کارهای معروف او می‌توان به پرتره‌هایی از «بهزاد» ها، «ملک الشعرای بهار»، پروفسور «محسن هشترودی»، «کمال الملک»، دکتر «محمد مصدق»، «ابوالحسن صبا»، «فرانس یوناس» (رئیس‌جمهور اسبق اتریش)، «الکسی کاسیگین» (نخست‌وزیر سابق اتحاد جماهیر شوروی) و جمعی دیگر از بزرگان ایرانی و غیر ایرانی اشاره کرد. از جمله آثار اهدایی به میراث فرهنگی، که جمعاً ۲۳ تابلو از خود نقاش و چند کپی را شامل می‌شود، تابلوی مادر استاد است و نیز «عیسی مسیح» که در تاریخ نقاشی ایران نظیر ندارد. تابلوها به موزه کاخ سعدآباد سپرده شده‌است.

• هنر و اندیشه وب‌گاه پیک
• زبیده جهانگیری {شبنم} همسر استاد/ سند موزه کاخ سعدآباد بای تحویل تابلوها / سیمای هنرمندان {جلدپنجم} شرح
• حال استاد به قلم زبیده جهانگیری {بدون امضا} / مقدمه عرفان داروی دردهای بی درمان {وزیرنویس مقدمه} اثر
• نویده/آسمان باران گریست {دفترشعر} زبیده جهانگیری