Milij Dostojewski

Milij Dostojewski, ros. Милий Федорович Достоевский (ur. 1884 r. w Saratowie, zm. 1937 albo 1943 lub 1944 r.) – rosyjski archeolog (profesor archeologii), lingwista i orientalista.

Urodzony 10 czerwca 1884 r. w Saratowie, wnuk brata Fiodora Dostojewskiego. W 1909 r. ukończył Instytut Archeologiczny w Moskwie, zajmował się orientalistyką i historią kultury, opublikował szereg prac poświęconych sztuce Orientu. Prowadził wyprawę na Kaukaz, odbył liczne podróże po środkowej Azji, w późniejszych latach zmuszony do poruszania się za pomocą wózka inwalidzkiego z powodu paraliżu nóg. Mieszkał w Moskwie, w hotelu dla emerytowanych naukowców. Stworzył wokół siebie grono orientalistów. Poliglota (znał 14 języków), dorabiał nauczaniem języka rosyjskiego cudzoziemcom. Jednym z jego uczniów był japoński dyplomata, co mogło stać się przyczyną jego aresztowania 4 marca 1923 r. Śledztwo w jego sprawie trwało 5 miesięcy, z których 3 spędził osadzony w więzieniu Łubiance, a dwa w więzieniu butyrskim. Oskarżony o szpiegostwo na rzecz Japonii, ostatecznie zwolniony.

Po uwolnieniu wyjechał do pracy do Tbilisi, ale w 1929 r. wrócił do Moskwy. 31 marca 1930 r. aresztowany ponownie, oskarżony o związki z ormiańskimi nacjonalistami. 25 maja tego samego roku skazany na pięć lat zesłania, cztery dni później wywieziony na Ziemię Franciszka Józefa. 2 czerwca został zwolniony dzięki staraniom żony. Nie mogąc znaleźć pracy, w 1933 r. opuścił Moskwę i wyjechał do Krzywego Rogu, gdzie pracował m.in. w Instytucie Geologicznym, stołówce zakładowej i technikum górniczym.

Po raz trzeci aresztowany 6 września 1936 r., pod zarzutem szerzenia antysowieckiej propagandy wśród studentów. Został przewieziony do Dniepropietrowska i w grudniu tego roku skazany na 10 lat więzienia. Wyrok odbywał w łagrze koło Mariinska na zachodniej Syberii. Zmarł w 1937 r., a według innej wersji w 1943 lub 1944.

Żonaty z Jewgieniją Szczukiną, miał z nią córkę Elenę.