Miczus

Miczus herbu Łodzia (ur. w XIV w., zm. w XV w.) – bojar litewski, adoptowany podczas unii horodelskiej (1413).

Nosił nazwisko patronimiczne Wilczcowicz.

W 1413 roku podczas unii horodelskiej doszło do przyjęcia przez polskie rodziny szlacheckie, bojarów litewskich wyznania katolickiego (tzw. adopcja herbowa). Jednym z ważniejszych dowodów tamtego wydarzenia jest istniejący do dziś dokument, do którego przyczepione są pieczęcie z wizerunkami herbów szlacheckich.

Z dokumentu dowiadujemy się o istnieniu Miczusa, który został adoptowany przez przedstawicieli Łodziów. Przywiesił on do aktu swoją pieczęć z następującym napisem w otoku:

Co w przekładzie na pismo czytelniejsze daje:

Ze względu na powszechnie występujące ówcześnie w Wielkim Księstwie Litewskim nazwiska patronimiczne, wnioskować można, że ojcem Miczusa był niejaki Wilczek. Niestety pomimo licznych badań nie udało się ustalić nic na temat Miczusa oraz jego ojca.

• ród herbowy
• heraldyka
• lista polskich herbów szlacheckich

• WładysławW. Semkowicz WładysławW., Rocznik Polskiego Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie. 1928–1929, t. IX, Kraków: Polskie Towarzystwo Heraldyczne we Lwowie, 1930, s. 337 .