Michał Edward Niezgodziński

Michał Edward Niezgodziński, ps. „Wilk” (ur. 1919 w Orle (Rosja), zm. 20 listopada 2010) – polski specjalista w dziedzinie wytrzymałości materiałów i konstrukcji, profesor Politechniki Łódzkiej, żołnierz Armii Krajowej.

W okresie okupacji był dowódcą kompanii Armii Krajowej „Tarłów”. W 1950 roku ukończył studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Łódzkiej uzyskując dyplom magistra inżyniera. W roku 1948 rozpoczął pracę w Katedrze Wytrzymałości Materiałów PŁ. W roku 1960 uzyskał stopień naukowy doktora, a w 1965 roku stopień doktora habilitowanego.

W latach 1965–1970 był kierownikiem Katedry Mechaniki Ogólnej PŁ, a następnie do 1989 roku zastępcą dyrektora Instytutu Mechaniki Stosowanej i kierownikiem Zespołu Mechaniki.

Specjalizował się w obliczeniach wytrzymałościowych i zmęczeniowych konstrukcji, m.in. opracowania metod obliczeń wytrzymałościowych urządzeń elektrowni jądrowych. Autor około 50 prac naukowych, współautor podręcznika na temat wytrzymałości materiałów (14 wydań PWN) oraz kilku innych książek i podręczników. Wypromował 8 doktorów.

Za działalność w Armii Krajowej został odznaczony Krzyżem Armii Krajowej.

• Ewa Chojnacka, Zbigniew Piotrowski, Ryszard Przybylski (red.): Profesorowie Politechniki Łódzkiej 1945–2005. Łódź: Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2006, s. 184.
• Michał Edward Niezgodziński: Kronika kompanii AK „Tarłów”. 1998.

• Prof. dr hab. inż. Michał Edward Niezgodziński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2015-02-18] .