Melchior Szymanowski

Melchior Szymanowski herbu Ślepowron albo Jezierza (ur. ok. 1724, zm. 1789, 1790 lub 1794) – stolnik warszawski, Łowczy warszawski w 1764 roku, starosta klonowski. Był elektorem Stanisława Augusta Poniatowskiego z ziemi warszawskiej i posłem ziemi warszawskiej na sejm elekcyjny w 1764 roku.

Syn Michała Szymanowskiego (herbu Ślepowron), starosty wyszogrodzkiego oraz Krystyny Katarzyny Wołczyńskiej (herbu Ciołek). Ożeniony z Teofilą z Nieborskich (herbu Lubicz), z którą miał czterech synów: Walentego (ur. 1759), Stanisława (1761), Teofila (1763) i Antoniego (1767). Melchior miał być znany jako bezwzględny i okrutny starosta dóbr narodowych Klonowa. W testamencie miał wydać dyspozycje iżby synowie jego przeznaczyli część jurydyki Szymanowskiej na cmentarz – przekazali 2,6 ha ze swoich dóbr na założenie Cmentarza Powązkowskiego w Warszawie.

• Nieoficjalna strona Cmentarza Powązkowskiego w Warszawie
• Cmentarz Powązkowski w Warszawie. (red.). Krajowa Agencja Wydawnicza, 1984. ISBN 83-03-00758-0.
• Michał Getka-Kenig: Szymanowski Melchior h. Jezierza. W: Polski Słownik Biograficzny. T. 50. Warszawa – Kraków: Instytut Historii PAN, 2014, s. 94–96. ISBN 9788363352363.