Melchior Gurowski

Melchior Gurowski herbu Wczele (ur. 1686, zm. 2 sierpnia 1756 w Wyszynie) –kasztelan poznański, gnieźnieński i kaliski.

Imię Melchior odziedziczył po swych przodkach: ojcu, dziadku i pradziadku. Ojciec Melchior Gurowski (1660-1703) piastował urząd kasztelana poznańskiego. Dziadek był sekretarzem dworu królewskiego. Pradziadek podczaszym poznańskim. Pierwszy w rodzinie Melchior Gurowski (ur. 1600, zm. 1664).

Matka Krystyna Przybyszewska pieczętowała się herbu Grzymała.

Dwukrotnie żonaty. Pierwsza żona Zofia Przyjemska, ostatnia z tego rodu, była córką chorążego kaliskiego (1660-1718) i wnuczką Andrzeja Krzysztofa Przyjemskiego (1615-1663), kasztelana chełmińskiego i łęczyckiego. Będąc wdową po zmarłym pierwszym mężu Adamie Gruszczyńskim (zm. 1712, kasztelanie kaliskim zdobyła liczne wpływy w swym otoczeniu. Urodziła 17 dzieci. Wieku dorosłego dożyło 5 z nich:

• Rafał (1716-1797), kasztelan gnieźnieński, kaliski, poznański i przemęcki;
• Władysław Roch (1717-1790) byłmarszałkiem wielkim litewskim i pisarzem wielkim koronnym.
• Aleksander (1719-1790), podkomorzy gnieźnieński.
• Melchior, najmłodszy z synów kasztelana (1738-1794) był proboszczem gnieźnieńskim i sekretarzem dworu królewskiego.

Córka Teresa Apolonia, poślubiła Macieja Potockiego (1730-1787), wnuka kasztelana rogozińskiego. Przez to małżeństwo ród Gurowskich spowinowacony został z rodem Potockich herbu Pilawa.

Pozostali synowie i córki zmarli w niemowlęctwie: Ignacy i Antoni, bracia bliźniacy żyli 9 dni (od 17 sierpnia do 26 sierpnia 1718), Hieronim zmarł przy narodzinach dnia 19 lipca 1719 roku, Melchior Adam (1720-1724), Weronika (1720-1720), Estera (1722-1722), Brygida Aniela (1723-1723), Krystyna Barbara (1725-1725), Melchior Mateusz (ur. 22 września 1723 w Murowanej Goślinie), Genowefa Urszula (ur. 7 października 1727 w Murowanej Goślinie), Bibiana Eufrozyna (ur. 11 lutego 1729 w Murowanej Goślinie), zm. 10 sierpnia 1736 w Wyszynie), Tomasz Jan Nepomucen (ur. 18 maja 1732 w Wyszynie, zm. 23 maja 1737 w wieku 5 lat).

Druga żona Katarzyna Przerembska, którą poślubił 15 listopada 1748 w Murowanej Goślinie, była wdową po zmarłym Antonim Trypolskim i matką Ignacego Trypolskiego, stolnika Owrucza i posła Sejmu Wielkiego.

Początkowo piastował urzędy starosty: kościańskiego (1716), grabowskiego i kolskiego (1720). Od 1718 był chorążym kaliskim. Od 1733 był starostą brdowskim. W latach 1738-1748 był kasztelanem gnieźnieńskim. W latach 1748-1749 pełnił urząd kasztelana kaliskiego, następnie od 1749 do 1756 kasztelana poznańskiego.

Poseł województwa poznańskiego i kaliskiego na sejm 1736 roku.

Został odznaczony Orderem Orła Białego 3 sierpnia 1750 roku w Warszawie. Zmarł w Goślinie w wieku 72 lat.

• Adam Boniecki "Herbarz Polski" (tom VII, str. 198, Gurowscy herbu Wczele)