Mavis de Villiers
Quick Facts
Biography
Mavis de Villiers (1919–2015) was 'n Afrikaanse skrywer van kinder- en jeugverhale, wat as vertaler die Akademieprys vir Vertaalde Werk ontvang. Sy is getroud met D.P. De Villiers, hoofbestuurder van Sasol en voorsitter van die Stellenbosch Universiteitsraad.
Lewe en werk
Mavis de Villiers is op 2 November 1919 in Kaapstad gebore as die tweede oudste van vier dogters van mnr. Gerhardus Francois Solms de Villiers, wat hoofbestuurder van Santam was, en Martha Jacoba Reeler. Haar susters was Reinette Marie, Ursula en Geraldine. Sy word in Kaapstad groot en matrikuleer in 1936 aan die Hoërskool Jan van Riebeeck, waar sy ook die hoofmeisie is. Hierna studeer sy vanaf 1937 verder aan die Universiteit van Stellenbosch en gaan in die Harmonie koshuis tuis. Sy verwerf in 1939 die B.A.-graad en in 1940 die Senior Onderwysdiploma met lof. Sy verower ook die LTCL in die voordragkuns. Gedurende 1941 en 1942 is sy onderwyseres aan die Hoërskool Jan van Riebeeck, waar sy veral aktief is in toneelkringe. Sy tree op as regisseuse vir die Kaapstadse Afrikaanse Toneelvereniging en is beoordelaar by die streekfeeste van FATSA en die Afrikaanse Eisteddfod. In 1943 aanvaar sy ’n pos as dosent aan die Grahamstad Opleidingskollege, wat sy tot aan die einde van 1944 beklee. In 1945 trou sy met David Pieter de Villiers, wat later hoofbestuurder van Sasol op Secunda en voorsitter van die Stellenbosch Universiteitsraad word. Hulle het vyf kinders. Ten spyte van haar veelvuldige huishoudelike pligte vind sy steeds tyd om verder te studeer en behaal in 1959 die B.A. Honneurs-graad in Afrikaans-Nederlands met lof aan die Universiteit van Suid-Afrika. Hierdie puik resultate is die oorsaak dat twee beurse aan haar toegeken is. In 1961 behaal sy die M.A.-graad, ook met lof, aan Unisa met ’n verhandeling oor “’n Ondersoek van struktuurprobleme in die roman Bart Nel van J. van Melle” en volg dit op met doktorale studies. Na aftrede bly sy en haar man op Stellenbosch. Sy is op 18 Februarie 2015 op Stellenbosch oorlede.
Skryfwerk
As skrywer spits sy haar toe op kinder- en jeuglektuur. Sy publiseer twee versebundels vir kinders (“Poekie se boekie” en “Tuisbly se karretjie”) en haar gedig “Martie word ook visterman” word opgeneem in Gerrit Komrij se bloemlesing “Die Afrikaanse poësie in ’n duisend en enkele gedigte”. Van haar kinderverse word opgeneem in “Nuwe Kleinverseboek” en in “Nuwe Kleuterverseboek” en van haar kinderstories word ook opgeneem in die versamelbundels “Stories suid van die son” en “Goue fluit my storie is uit”.
In 1996 verower sy die Akademieprys vir Vertaalde Werk vir haar vertaling van Roald Dahl se “Die groot sagmoedige reus”, die klassieke kinderverhaal oor die outsider-figure, die agtjarige bysiende Sophie en die reus, wat nie soos ander reuse ’n mensvreter is nie. Sy vertaal ook “Die toorvingertjie”, “Slimjan die jakkalsman” en “Hendrik en die reuse perske” van Roald Dahl, “Marie, skipper om Kaap Hoorn” van Leigh Merrell, “As muise kon vlieg” van John Cameron en “Professor Piet ontmoet die diere” van Kit Wright in Afrikaans. Biebie de Villiers se “Frikkie veldmuis” vertaal sy in Engels as “Where is Snifty Fieldmouse?”
Publikasies
Jaar | Publikasies |
---|---|
1950 | Poekie se boekie |
1960 | Tuisbly se karretjie |
Vertalings | |
1963 | Marie, skipper om Kaap Hoorn – Leigh Merrell |
1980 | As muise kon vlieg – John Cameron |
Professor Piet ontmoet die diere – Kit Wright | |
1983 | Kalie Emmer en die groot glashyser – Roald Dah |
1984 | Hendrik en die reuse perske – Roald Dahl |
Slimjan die jakkalsman – Roald Dahl | |
Die toorvingertjie – Roald Dah | |
1990 | Where is Snifty Fieldmouse? – Biebie de Villiers |
1993 | Die groot sagmoedige reus – Roald Dahl |
Bronnelys
Internet
- Stellenbosch Writers: http://www.stellenboschwriters.com/devilliersm.html
- Worldcat: http://www.worldcat.org/identities/lccn-no2004-80562/
Ongepubliseerde dokumente
- De Villiers, Mavis “Lewenskets” Nasionale Afrikaanse Letterkundige Museum en Navorsingsentrum (NALN) Bloemfontein
Resensies
- ↑ Steenberg, Elsabe “Tydskrif vir Letterkunde” Jaargang 31 no. 4, November 1993