Maurycy Schlaffenberg

Maurycy Henryk Schlaffenberg (ur. 23 czerwca 1883, zm. 1940 w Kijowie) – polski Żyd, prawnik, major audytor Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Urodził się 23 czerwca 1883. Był synem Filipa. Ukończył studia prawnicze uzyskując tytuł doktora praw.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany do stopnia majora w korpusie oficerów zawodowych sądowych ze starszeństwem z 1 czerwca 1919. Służył jako sędzia śledczy: w 1923 w Wojskowym Sądzie Okręgowym VI (Lwów), w Wojskowym Sądzie Okręgowym III (Grodno). W 1928 był referentem w Departamencie Sprawiedliwości Ministerstwa Spraw Wojskowych oraz prokuratorem przy Wojskowym Sądzie Okręgowym VI.

Po wybuchu II wojny światowej i agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 został aresztowany przez funkcjonariuszy NKWD. Został przewieziony do więzienia przy ulicy Karolenkiwskiej 17 w Kijowie. Tam prawdopodobnie na wiosnę 1940 został zamordowany przez NKWD. Jego nazwisko znalazło się na tzw. Ukraińskiej Liście Katyńskiej opublikowanej w 1994 (został wymieniony na liście wywózkowej 55/2-97 oznaczony numerem 3300, jego tożsamość została podana jako Maurycy Henryk Szlafenberg). Ofiary tej zbrodni zostali pochowani na otwartym w 2012 Polskim Cmentarzu Wojennym w Kijowie-Bykowni.

Jego żoną była Eugenia.

• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.