Marian Wolańczyk

Marian Wolańczyk (ur. 1 lutego 1888 w Cieszanowie, Galicja, zm. 20 czerwca 1961 w Bytomiu), polski nauczyciel, bibliotekarz, kierownik i dyrektor Biblioteki Śląskiej Akademii Medycznej.

Studia odbył w Wiedniu i we Lwowie, m.in. pod kierunkiem Wilhelma Bruchnalskiego, wieńcząc je dyplomem doktora nauk humanistycznych w 1921. Pracował jako nauczyciel języka polskiego we Lwowie, Rzeszowie i Bytomiu. We Lwowie należał do Spółki Akcyjnej Książnica-Atlas. Był również aktywnym członkiem Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”, początkowo jako sportowiec, potem działacz. Opracował historię „Sokoła” małopolskiego, opublikowaną w 1927 pod tytułem Macierz sokola w 60-letnim rozwoju (1867-1927). Pisywał też do czasopism.

Po wojnie osiadł na Śląsku. W 1948 współorganizował Bibliotekę Akademii Lekarskiej w Rokitnicy (niebawem włączonej do Zabrza); przyszło mu pełnić funkcję kierownika biblioteki uczelni, którą wraz z przekształceniami organizacyjnymi przemianowano na Śląską Akademię Lekarską, następnie na Śląską Akademię Medyczną. Przekształceniom poddawana była również sama biblioteka, która zmieniała pod kierownictwem Wolańczyka siedzibę i profil. 1 marca 1958 Wolańczyk objął stanowisko dyrektora biblioteki i zajmował je do końca życia.

Był odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

• Wanda Weber-Koraszewska, Marian Wolańczyk, w: Słownik pracowników książki polskiej, Suplement (pod redakcją Ireny Treichel), Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa-Łódź 1986, s. 236