Marian Stachelski

Marian Bernard Stanisław Stachelski (ur. 1 czerwca 1895, zm. 1968) – major piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Urodził się 1 czerwca 1895. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Przydzielony do 8 pułku piechoty Legionów brał udział w wojnie polsko-ukraińskiej i wojnie polsko-bolszewickiej. Został awansowany do stopnia kapitana piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919. W 1923, 1924 był nadal oficerem do 8 Pułku Piechoty Legionów, stacjonującego w Lublinie. Został awansowany do stopnia majora piechoty ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928. W 1928 był oficerem sztabowym 1 pułku strzelców podhalańskich w Nowym Sączu. W październiku 1931 został przeniesiony do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VI do prac Przysposobienia Wojskowego. W tym czasie pełnił funkcję komendanta Okręgu VI Związku Strzeleckiego we Lwowie. W kwietniu 1934 został przeniesiony z DOK VI do 82 Pułku Piechoty w Brześciu na stanowisko dowódcy batalionu. W 1939 roku pełnił służbę w Komendzie Rejonu Uzupełnień Baranowicze na stanowisku komendanta Rejonu Uzupełnień.

Jego żoną była Maria.

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari
• Krzyż Niepodległości (1933)
• Krzyż Walecznych – czterokrotnie
• Łotewski Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1920
• Odznaka Pamiątkowa 1 pułku strzelców podhalańskich

• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.