Marian Nieniewski

Marian Tadeusz Nieniewski vel Marian Tadeusz Podgajnik (ur. 2 lutego 1897 w Piotrkowie Trybunalskim, zm. między 16 a 19 kwietnia 1940 w Katyniu) – kapitan artylerii Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Był synem Antoniego i Walerii z Nałęcz-Nieniewskich. Student Wyższej Szkoły Handlowej w Warszawie. Uczestnik I wojny światowej. Wstąpił do Wojska Polskiego w 1919. Służył w intendenturze DOG Warszawa. 30 lipca 1920 został mianowany z dniem 1 maja 1920 porucznikiem w artylerii. Służył wówczas w 2 pułku artylerii polowej Legionów. 19 stycznia 1921 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu porucznika, w artylerii, w grupie oficerów byłych Legionów Polskich. Wziął udział w wojnie z bolszewikami. Na początku 1922 został zdemobilizowany.

W latach 1922-1934 posiadał przydział w rezerwie do 2 pułku artylerii polowej Legionów (od 31 grudnia 1931 – 2 pułku artylerii lekkiej Legionów). 29 stycznia 1932 został mianowany kapitanem ze starszerństwem z 2 stycznia 1932 roku i 30. lokatą w korpusie oficerów rezerwowych artylerii. W 1934 roku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III. W 1939 posiadał przydział do 26 pułku artylerii lekkiej.

W sierpniu 1939 został zmobilizowany. Podczas kampanii wrześniowej wzięty do niewoli przez Sowietów. Początkowo był jeńcem obozu w Putywlu. W listopadzie 1939 został wysłany do Kozielska. Między 15 a 17 kwietnia 1940 przekazany do dyspozycji naczelnika smoleńskiego obwodu NKWD – lista wywózkowa032/1 poz 38, nr akt 3166 z 14.04.1940. Został zamordowany między 16 a 19 kwietnia 1940 przez NKWD w lesie katyńskim. Zidentyfikowany podczas ekshumacji prowadzonej przez Niemców w 1943, wpis w dzienniku czynności z dnia25.05.1943 pod nr 3169. Figuruje liście AM-250-3169 i Komisji Technicznej PCK: GARF-116-03169. Przy szczątkach Nieniewskiego znaleziono: legitymację oficera rezerwy, kartę mobilizacyjną, legitymację Krzyża Niepodległości, kartę pocztową. Znajduje się na liście ofiar opublikowanej w Gońcu Krakowskim nr 164 i Nowym Kurierze Warszawskim nr 160 z 1943.

Żonaty z Lucyną z Okupskich, miał syna Mariusza. Mieszkał w Warszawie.

• Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło decyzją Nr 439/MON z 5 października 2007 awansował go pośmiertnie na stopnień majora. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”
• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (nr 14384) – zbiorowe, pośmiertne odznaczenie żołnierzy polskich zamordowanych w Katyniu i innych nieznanych miejscach kaźni, nadane przez Prezydenta RP na Uchodźstwie profesora Stanisława Ostrowskiego (11 listopada 1976)
• Krzyż Kampanii Wrześniowej – zbiorowe, pośmiertne odznaczenie pamiątkowe wszystkich ofiar zbrodni katyńskiej (1 stycznia 1986)

• Krzyż Niepodległości – 7 lipca 1931 roku „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”
• Krzyż Walecznych

• jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
• obozy NKWD dla jeńców polskich

• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-02-09].
• Druga lista oficerów rezerwowych WP. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922-01-26.
• Alfabetyczny spis oficerów rezerwy. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922-05-01.
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
• Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
• Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.
• УБИТЫ В КАТЫНИ, Москва Общество «Мемориал» – Издательство «Звенья» 2015, ​ISBN 978-5-78700-123-5​.
• Auswaertiges Amt – Amtliches Material Zum Massenmord Von Katyn, Berlin 1943.