Marek Ojrzanowski

Marek Konrad Ojrzanowski (ur. 11 października 1951 w Wolborzu) – polski oficer dyplomowany wojsk rakietowych i artylerii, generał brygady Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.

W latach 1969–1973 studiował w Wyższej Szkole Oficerska Wojsk Rakietowych i Artylerii w Toruniu. Wiosną 1974 roku ukończył kurs przekwalifikowania na rakiety taktyczne. W maju 1984 roku ukończył kurs dowódców dywizjonów rakiet taktycznych, a w grudniu tego roku, w Leningradzie, kurs przeszkolenia rakiet taktycznych systemu „Toczka”. W 1982 roku ukończył Akademię Sztabu Generalnego w Warszawie i uzyskał tytuł oficera dyplomowanego. W 1992 roku zakwalifikowany został na kurs dowódców pułków. W 1998 w Akademii Obrony Narodowej ukończył kurs taktyczno-operacyjny integracji z NATO. Ukończył również specjalistyczne kursy za granicą. Były to: w 1997 kurs terminologii NATO w Brunsum, w 1999 specjalistyczny kurs języka angielskiego w Lackland Air Force Base, w 2004 kurs oficerów flagowych w Rzymie.

W latach 1999–2000 studiował w Akademii Wojennej Wojsk Lądowych Stanów Zjednoczonych w Carlisle.

W 2013 roku ukazała się książka autorstwa Marka Konrada Ojrzanowskiego Baczność! Spocznij! Meandry i wyzwania. Wspomnienia i refleksje ze służby wojskowej 1969–2011.

• dowódca zespołu wyrzutni Łuna-M 22 dywizjonu rakiet taktycznych (1973–1974)
• dowódca baterii startowej w 22 drt (1974–1979)
• starszy pomocnik szefa artylerii 16 Dywizji Pancernej (1982–1983)
• dowódca 7 dywizjonu rakiet taktycznych (1983–1989)
• szef sztabu 18 Polowej Technicznej Bazy Rakietowej (1989–1990)
• dowódca 2 pułk artylerii (1990–1992)
• szef artylerii 12 Dywizji Zmechanizowanej (1992–1995) i (1996–1997)
• szef sztabu batalionu Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Libanie (1995–1996)
• dowódca PKW w Libanie (1997–1998)
• szef wydziału 12 Dywizji Zmechanizowanej (2000)
• zastępca szefa sztabu POW ds. organizacyjno-mobilizacyjnych (2000–2001)
• asystent szefa sztabu 1 Korpusu Zmechanizowanego (2001–2002)
• szef Zarządu Operacji Lądowych w Dowództwie Wojsk Lądowych (2002)
• dowódca 12 Brygady Zmechanizowanej (2002–2003 i 2004–2005)
• dowódca brygady Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Iraku (2003–2004)
• zastępca szefa Zarządu Współpracy i Bezpieczeństwa Regionalnego w Międzynarodowym Sztabie Wojskowym w Belgii (2005–2006)
• dyrektor Departamentu Transformacji (2007–2008)
• Narodowy Przedstawiciel Łącznikowy w ACT Norfolk w USA (2008–2011)

• podporucznik – 1973
• porucznik – 1976
• kapitan – 1980
• major – 1985
• podpułkownik – 1989
• pułkownik – 1993
• generał brygady – 2003

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2001)
• Złoty Krzyż Zasługi (1992)
• Srebrny Krzyż Zasługi (1986)
• Złoty Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny" (2001)
• Srebrny Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny" (1983)
• Brązowy Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny" (1978)
• Złoty Medal "Za Zasługi dla Obronności Kraju" (1995)
• Srebrny Medal "Za Zasługi dla Obronności Kraju" (1987)
• Brązowy Medal "Za Zasługi dla Obronności Kraju" (1978)
• Medal W Służbie Pokoju UNIFIL (1995)
• Medal Pamiątkowy Wielonarodowej Dywizji Centrum-Południe w Iraku (2004)
• Odznaka Ziemi Koszalińskiej (1988)
• Odznaka Honorowa Gryfa Pomorskiego (2004)

• Kazimierz Kozłowski, Andrzej Wojtaszak: Generałowie i wybrani dowódcy Wojska Polskiego związani z Pomorzem Zachodnim. Szczecin: Szczecińskie Towarzystwo „Pogranicze”.Instytut Politologii i Europeistyki Uniwersytetu Szczecińskiego, 2009. ISBN 978-83-89341-62-4.
• Marek Ojrzanowski: Baczność! ... Spocznij! Meandry i wyzwania. Wspomnienia i refleksje ze służby wojskowej 1969–2011. Warszawa: Warszawska Firma Wydawnicza SG, 2013. ISBN 978-83-7805-861-8.
• Pożegnanie z mundurem gen. Marka Ojrzanowskiego