Marcin Broniewski

Marcin Broniewski herbu Leliwa (ur. ok. 1564 roku – zm. 4 listopada 1624 roku, w Gałowie) – poseł na sejm 1611 roku z województwa kaliskiego i poznańskiego.

Studiował w Wittenberdze w 1581 roku i Heidelbergu w 1585 roku.

Był bratem czeskim. Związany z Konstantym Ostrogskim oraz Krzysztofem Radziwiłłem Piorunem. Na synodzie różnowierców w Toruniu w 1595 roku występował jako zwolennik jedności protestantów na gruncie zgody sandomierskiej. Jako przeciwnik unii brzeskiej był autorem traktatu polemicznego Apokrisis... (1597). Będąc zwolennikiem współpracy protestantyzmu polskiego z prawosławiem przeciwko postępom katolicyzmu (kontrreformacji), przyczynił się w 1599 roku do zjazdu ewangelików i prawosławnych w Wilnie (zob. konfederacja wileńska (1599)).

Był działaczem opozycji antykrólewskiej i uczestnikiem rokoszu Zebrzydowskiego (1606–09).

Na sejmie 1611 roku został wybrany przez różnowierców w skład komisji do roztrząsania spraw wyznaniowych. Był deputatem izby poselskiej do sprawy brandenburskiej.

• Janusz Byliński, Sejm z 1611 roku. W nowym opracowaniu., Wrocław 2016, s. 212.
• Janusz Byliński, Marcin Broniewski – trybun szlachty wielkopolskiej w czasach Zygmunta III, Wrocław 1994.

• Broniewski Marcin. W: Encyklopedia PWN (internetowa) [on-line]. encyklopedia.pwn.pl. [dostęp 2019-12-18].
• Broniewski, Marcin (ca 1568-1624). (Nazwa osobowa). W: Biblioteka Główna Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej katalog [on-line]. katalog.chat.edu.pl. [dostęp 2019-12-18].