Quick Facts
Biography
Maksymilian Jan Wudkiewicz (ur. 28 stycznia 1892 we Lwowie bądź w 1893, zm. 22 lutego 1919 pod Wołczuchami) – polski lekkoatleta, chodziarz i długodystansowiec, podporucznik Wojska Polskiego.
Maksymilian Jan Wudkiewicz urodził się 28 stycznia 1892. Był synem Andrzej i Marii z domu Damm, bratem Antoniego (1896-1968, kolejarz). Kształcił się w C. K. II Szkole Realnej we Lwowie, gdzie w 1911 ukończył VII klasę i zdał egzamin dojrzałości.
Został sportowcem lekkoatletą, specjalizował się w chodzie. Był zawodnikiem Czarnych Lwów, do 1914 rekordzistą Europy w chodzie na 5000 metrów, wielokrotnym rekordzistą Austrii i Polski w chodzie. Zdobywał złote medale w chodzie na mistrzostwach Austrii: w 1913 na dystansie 5000 metrów (czas 26:09,2; rekord), w 1914 na dystansie 10 000 metrów (53:07,5).
Był studentem czwartego roku architektury na Politechnice Lwowskiej. W 1914 został powołany do armii austriackiej, podczas I wojny światowej walczył na froncie austriacko-włoskim oraz austriacko-francuskim. Po zakończeniu wojny powrócił do Lwowa. Wstąpił do Wojska Polskiego i wziął udział w obronie Lwowa podczas wojny polsko-ukraińskiej. W stopniu podporucznika został oficerem oddziału szturmowego i komendantem był komendantem pociągu pancernego PP-3., określanego jako „Pepetrójka” (później przemianowany na „Podpułkownik Lis-Kula”). Poległ 22 lutego 1919 w bitwie pod Wołczuchami. Wobec konieczności oddalenia się polskiej załogi z miejsca walk, ciało Wudkiewicza został pochowane na miejscu przez Ukraińców. Ekshumacja zwłok ppor. Wudkiewicza (oraz poległych szeregowców Stefana Pasionca i Jana Zięby) została przeprowadzona 14 maja 1919 w Wołczuchach. Szczątki trzech żołnierzy zostały przewiezione do Lwowa, gdzie sprzed dworca kolejowego popołudniu 15 maja 1919 odbyły się uroczystości żałobne przy licznym udziale uczestników, w tym żołnierzy i kapeli 3 Pułku Strzelców Lwowskich, po czym zostały pochowane na Cmentarzu Obrońców Lwowa.
Rekordy życiowe
W latach 20. i 30. niepodległej II Rzeczypospolitej pozostawał rekordzistą Polski w chodzie na kilku dystansach (podany w przypisie czas publikacji źródła jest równoznaczny z utrzymywaniem się rekordu M. Wudkiewicza).
| Konkurencja | Data, miejsce | Wynik |
|---|---|---|
| chód na 1 kilometr | 1914 | 4:40 |
| chód na 2 kilometry | 1913 | 9:56 |
| chód na 3 kilometry | 5 sierpnia 1914, Lwów | 14:24,6 |
| chód na 4 kilometry | 1913 | 21:00,5 |
| chód na 5 kilometrów | 30 maja 1914, Lwów | 25:28,6 |
| chód na 5 mil angielskich | 1914 | 41:58 |
| chód na 9 kilometrów | 1914 | 42:20 |
| chód na 10 kilometrów | 30 maja 1914, Lwów | 52:30,8 |
Upamiętnienie
- Towarzysz Wudkiewicza z załogi „Pepetrójki” i świadek jego śmierci Zbigniew Orwicz swoje wspomnienia zatytułowane Wołczuchy (wypad lwowskiego pociągu pancernego „Pepetrójka” W. P.) opatrzył dedykacją „Cieniom przyjaciela ppor. Maksymiliana Wudkiewicza poświęcam”.
- W 1919 klub Czarni Lwów zorganizowali memoriał poległych w tym roku Kaweckiego (lekkoatleta długodystansowiec i biegacz narciarski) i Wudkiewicza. Na początku 1922 memoriał ś.p. Kaweckiego-Wudkiewicza o nagrodę honorową został rozegrany w biegu narciarskim na ok. 8 km w Sławsku.
- Władze Politechniki Lwowskiej zaplanowały na październik 1923 odsłonięcie tablicy pamiątkowej z nazwiskami studentów uczelni poległych w walkach o niepodległość 1918-1921; wśród upamiętnionych był Maksymilian Wudkiewicz.