Maciej Majerczak

Maciej Majerczak (ur. 23 lutego 1800 w Starej Wsi na Spiżu, zm. 25 września 1870 w Kielcach), duchowny katolicki, pochodzenia słowackiego. Wykształcenie gimnazjalne odebrał w Preszowie. W latach 1818-1820 alumn seminarium duchownego w Kielcach. Od 1820 roku uczęszczał na wydział teologiczny Królewskiego Uniwersytetu Warszawskiego. W 1823 w Warszawie otrzymał święcenia kapłańskie, następnie pełnił funkcję profesora, a od 1842 roku rektora kieleckiego seminarium duchownego.

Od 1824 roku był proboszczem w kościele Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Stopnicy. W czerwcu 1847 mianowany oficjałem konsystorza kieleckiego, a w styczniu 1848 prałatem i dziekanem kapituły kieleckiej. Od maja 1848 administrator części diecezji krakowskiej pozostającej w Królestwie Polskim. We wrześniu 1862 mianowany tytularnym biskupem Jerycha, konsekrowany w grudniu tego roku.

Przeciwnik powstania styczniowego. W liście pasterskim ze stycznia 1863 roku starał się wyciszać nastroje rewolucyjne wśród kleru. Podczas powstania styczniowego zwolennik stronnictwa białych i członek Rady Stanu (do maja 1863). Mając duży wpływ na władze rosyjskie łagodził wyroki na powstańcach i upominał się o wydawanie zwłok powstańców rodzinom. Informował Stolicę Apostolską o prześladowaniach kościoła w Królestwie Polskim. Stanowczo sprzeciwił się zamianie kościoła św. Wojciecha w cerkiew.

Odznaczony Orderem Świętego Stanisława I klasy.

• T. Wróbel, Maciej Majerczak [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. XIX, 1974