Maciej Dymkowski

Maciej Dymkowski (ur. 1947) – polski socjolog i psycholog, najbardziej interesuje się psychologią społeczną i historyczną.

Absolwent socjologii na Uniwersytecie Warszawskim. W 1990 habilitował się na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na podstawie pracy Samowiedza a psychologiczne konsekwencje ocen. Do 1995 profesor na Wydziale Informatyki i Zarządzania Politechniki Wrocławskiej oraz (do 1997) w Instytucie Psychologii Uniwersytetu Wrocławskiego, członek senatów tych uczelni. W 1997 otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych. 1997-2003 w Instytucie Psychologii Uniwersytetu Opolskiego, od 2003 profesor zwyczajny na Uniwersytecie Humanistycznospołecznym SWPS (Wydział Psychologii we Wrocławiu), od 2019 profesor emerytowany.

Wśród otrzymanych nagród: 1979 nagroda Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki za pracę doktorską Uwarunkowania dynamiki postaw interpersonalnych w grupie; 1990 nagroda Ministra Edukacji Naukowej za osiągnięcia naukowe. 1980-1981 kierownik Zespołu Badań Opinii Związkowej przy władzach regionalnych NSZZ Soildarność we Wrocławiu.

Autor artykułów publicystycznych i popularnonaukowych; część z nich złożyła się na zbiór Szkice psychologa o historii (wyd. II poszerzone, Avalon: Kraków 2020).

• The role of self-evaluation certainty in activation of competitive self-verification strategies. Polish Psychological Bulletin 1988.
• Poznawanie siebie: umotywowane sprawdziany samowiedzy. Instytut Psychologii PAN: Warszawa 1993.
• Samowiedza w okowach przywdziewanych masek. Instytut Psychologii PAN: Warszawa 1996.
• Między psychologią a historią. O roli złudzeń w dziejach. Scholar: Warszawa 2000.
• Wprowadzenie do psychologii historycznej. GWP: Gdańsk 2003.
• O uniwersalności teorii psychologii społecznej. Psychologia Społeczna 2007.
• O osobliwościach kulturowo uwarunkowanych uniwersaliów psychologicznych. Studia Socjologiczne 2014.
• Druga autorka A. Porada: Z zagadnień psychologii historycznej. Interpretacje historyczne w oczach psychologa. Avalon: Kraków 2015.