Ludwik Wiszniewski

Ludwik Wiszniewski (ur. 15 sierpnia 1888 w Lubotyniu na Kujawach, zm. 20 lipca 1947 w Łodzi) – polski pisarz, twórca literatury dziecięcej.

Jego rodzicami byli Tomasz Wiśniewski i Konstancja z domu Chojnacka. Po ukończeniu szkoły powszechnej wstąpił do seminarium nauczycielskiego w Łęczycy. W 1905 roku, w czasie strajku szkolnego, pracował jako tymczasowy funkcjonariusz w urzędzie pocztowym w Kole. W tym czasie zaczął pisywać artykuły i korespondencje do różnych gazet lokalnych i warszawskich. Do seminarium już nie powrócił. Po kilkuletnim pobycie w Kole przeniósł się do Łodzi. Tu zaprzestał pisania dla gazet, a zaczął tworzyć bajki i wiersze dla dzieci. Pierwsze z tych prac ukazały się w „Przyjacielu Dzieci”. Liczba utworów, napisanych przez Ludwika Wiszniewskiego, wynosi około tysiąca.

Pierwszą żoną Ludwika Wiszniewskiego była Wanda Słowikowska, drugą – Marta Biernaciak (Biernacka). Z pierwszego małżeństwa miał jedno dziecko: Krystynę.

• Dobrzy ludzie tom 1, 2 (1928)
• Rycerz tępej ostrogi - opowiadania dla dzieci (1931)
• 100 wierszykÓw... (1939)
• Gosposia (1989)
• Przyjaciele zajączka (1982)
• Jak szara gąska gospodarowała (1960, 1983.1986)
• Zwierzaczki cudaczki (1947)
• Dwa gawronki i inne wierszyki(1957)
• Smok-smok i inne obrazki sceniczne (1960)
• Smok-skok (1922)
• Trzej hultaje (1947)
• O Bartoszku-Śpioszku (1948)
• Bajki-nie-bajki (1947)
• Ołowiany dobosz (1946)
• Ania i bajeczki (1947)
• Nasza Krychna (1928?)
• Trepki-krzepki (1928-30?)
• Smutna perełka (1922)
• oraz wiele wierszy rozsianych po różnych książkach i czasopismach

• „Płomyk” nr 29z roku 1937

• Więcej informacji o Ludwiku Wiszniewskim